تبیین مفهوم هویت و زمانمندی حاکم بر آن در شهرهای جدید با تاکید بررویکرد روایت مکان

مفهوم هویت شهری بازتاب و برآیند تمامی هنجارها، رفتارها و اشکال کالبدی در عرصه شهر است. اما علیرغم اهمیت مفهموم هویت به عنوان چیستی شهر و موضوعی معنوی و احساسی که دربردارنده جنبههای زیبایی شناسانه و کیفی است، این مفهوم تاکنون به صورت شایسته مورد توجه قرار نگرفته است، از این رو بسیاری از اندیشمندان حوزه مسائل شهری یکی از اصلی ترین دلایل عدم موفقیت مورد انتظار شهرهای جدید در حصول به اهداف تعیین شده برای این شهرها را، انقطاع از تاریخ و محیط و بروز بحران هویت شهری در این سکونتگاهها دانسته و از موضوع بحران هویت به عنوان مهمترین چالش حال حاضر شهرهای کشور بخصوص شهرهای جدید یاد می کنند، چراکه این شهرها در لحظهای از زمان و بدون هیچ تاریخی برنامهریزی شده و شکل می گیرند و اغلب کمتر از دو دهه از ساخت و تنها کمی بیش از یک دهه از مسکون شدن بخشهایی از آن میگذرد، اما رابطه مکان، هویت مکان و زمانمندی حاکم بر آن به عنوان مسئله ای بی پاسخ باقی مانده است. پژوهشی حاضر تلاش کرده است تا با استفاده از روش استدلال منطقی رابطه سه مفهوم مکان، زمان و هویت مکان را براساس رویکرد «روایت مکان» تبیین و تشریح نموده و در پایان مولفه های شکل دهنده ی هویت مکان و شاخص هایی که به این مولفه ها شکل می دهند تا «روایت مکان» را تبیین نمایند، معرفی و ارائه نماید؛ بنابراین در راستای تدقیق این چارچوب مفهومی، عناصر شکل دهنده به روایت مکان در سه مقیاس کلان، شامل مقیاس فرادستی (منطقه) و فرودستی (شهر)، مقیاس میانی (محلات و بخش های شهری) و مقیاسی خرد (فضاهای شهری) و در ابعاد کالبدی و غیر کالبدی دستهبندی شدهاند. هر یک از این عناصر در قالب جداول و دسته بندیهای جداگانه ارائه شده که می توانند موجب شکل گیری روایت مکان در مقیاس های مختلف و از آن طریق ارتقاء هویت شهری گردد.

کلیدواژه ها:

شهر جدید ، مکان ، زمان ، هویت مکان ، روایت مکان