مقایسه تطبیقی ساختار گرایانه فرم و معماری بنای تاریخی معبد آناهیتا بیشاپور و کنگاور

آناهیتا به معنای پاک و دور از آلودگی؛ در اعتقاد ایرانیان باستان، الهه آب فرشته نگهبان چشمه ها و باران و همچنین نماد باروی، عشق و دوستی بوده است. این اعتقاد از دوران پیش از زرتشت در ایران وجود داشته و در دوران های بعدی هم مورد توجه قرار گرفته است. توجه به آناهیتا از دوره اردشیر دوم هخامنشی در ایران مرسوم شده و در دوره های تاریخی بعدی یعنی اشکانی و ساسانی هم ادامه داشته است. به احترام این الهه ایرانی معابد و تندیس های فراوانی در دوره های تاریخی پیش از اسلام در سرزمین ایران ساخته شده است. از آناهیتا یاد واره هایی ( شامل معابد و کتیبه ها ) در همدان، شوش، کازرون، آذربایجان، کرمانشاه و کنگاور به جای مانده است. در شهر کازرون از شهرستان های استان فارس در کنار کاخ شاپور در دره بیشاپور اتاق چهارگوش بزرگی وجود دارد که به نام معبد آناهیتای بیشاپور خوانده می شود. این معبد مکعبی فاقد سقف که در فرو رفتگی 6 متری از سطح زمین واقع شده از سنگ های تراشیده و بدون ملات ساخته شده و به سبک معماری هخامنشی است که با بست های آهنی به یکدیگر متصل شده است. بنای معبد آناهیتا در شهر کنگاور از شهرستان های استان کرمانشاه قرار دارد. این بنا بروی تپه ای با ارتفاع 32 متر ساخته شده است. ارتفاع ستون های این بنا نسبت به قطر آنها سه به یک است و این باعث شده در میان تمام معابد دنیا بی نظیر و منحصر به فرد باشد. این معبد دومین بنای سنگی ایران پس از تخت جمشید است.در این پژوهش برآنیم با روش توصیفی و تحلیلی و همچنین با بکار گیری منابع کتابخانه ای به مقایسه ی تطبیقی .ساختارگرایانه فرم و معماری بنای تاریخی معبد آناهیتا در دو شهر بیشاپور و کنگاور بپردازیم

کلیدواژه ها:

معبد آناهیتا ، بیشاپور ، کنگاور ، معماری ایرانی ، بنای تاریخی