جستاری در بررسی معماری بازارهای قدیم مشهد از قاجاریه تا پهلوی دوم از منظر منطقه گرایی

؛ ((منطقه گرایی رویکردی است که در مقابل اشکال متفاوت استیلا؛ از جمله جهانی شدن و همسان سازی ساختارها- که تمایزات بومی را از میان می برد مقاومت می نماید. آن نه یک سبک، بلکه ایدیولو ژی، مفهوم، تکنیک، رویکرد و یا وضعیتی فکری است که زمینه ی احیای مجدد حیات در درون مرزهای یک منطقه را فراهم می آورد.))(canizaro,2007:20) یکی از بناهای تداعی کننده ی معماری بومی آن منطقه برای مردم دیگر سرزمین ها در شهرهای اسلامی، بازار بوده و بهره گیری از ویژگی ها و مولفه های موثر در معماری بومی آن منطقه و استفاده از معماری ایرانی- اسلامی در ساخت اینگونه بناها می توانسته بازگو کننده ی فرهنگ و آداب و سنن مردم آن منطقه باشد و نیز شرایط آسایش اقلیمی و امنیت لازم را برای عموم فراهم آورد. در این تحقیق که رویکردی علمی-پژوهشی دارد، سعی شده است بازارهای موجود در سطح شهر مشهد از دوره ی قاجاریه تا پهلوی دوم بررسی شود. نوع پژوهش: میدانی و کتابخانه ای است، که از کتب، مقالات و سایت ها و پایان نامه ها استفاده شده است.

کلیدواژه ها:

معماری بومی مناطق سرد ، بازارهای مشهد ، منطقه گرایی ، معماری منطقه گرا