بهینه سازی مسیله پهلوگاه گیری کشتی ها با استفاده از مدلسازی دینامیکی (مطالعه موردی بندر شهید رجایی)

پایانه های کانتینری مکان هایی هستند که در آنها محموله ها با استفاده از تجهیزات خاص از نقطه ای به نقطه ی دیگر منتقل می شوند. مسیله تخصیص پهلوگاه فضا، زمان شروع و زمان پایان پهلوگیری هر کشتی که وارد پایانه می شود را تعیین می کند. تاخیر در پهلوگیری و انتظار در بندر یکی از پیامد های تراکم منفی ترافیک بندری است که از آن می توان به عنوان دلیل اصلی نارضایتی مشتریان یک پایانه کانتینری نام برد. در این پژوهش مدل ریاضی بومی سازی شده جهت برنامه ریزی تخصیص پهلوگاه ارایه شده است، جهت ارزیابی مدل مذکور، دو مسیله با داده های واقعی در نظر گرفته شده است، نتایج حاکی از آن است که، مقدار زمان انتظار کشتی ها با استفاده از مدل پیشنهادی مقایسه با مقدار اتفاق افتاده واقعی به میزان 40 درصد در مسیله نمونه شماره 1 و55 درصد در مسیله نمونه شماره 2 بهبود یافته است.

کلیدواژه ها:

مدلسازی دینامیکی ، پهلوگیری کشتی ها ، بندر شهید رجایی ، تخصیص اسکله