تاثیر اقلیم بر ساخت و سازهای مسکن روستایی قزوین (نمونه موردی: روستای دینه رود و نیاق)

روستا از جمله مجتمع های زیستی است که رابطه ی تنگاتنگی با اقلیم، طبیعت، اقتصاد و خصوصیات فرهنگی و اجتماعی دارد. در رویکرد هم سازی انسان با طبیعت، مسکن موضوع مهمی است که همگونی آن با محیط می تواند گام ارزنده ای در جهت تعدیل انرژی و چالش های زیست محیطی باشد، که همچنین یکی از مهم ترین ویژگی های معماری روستایی توجه به طراحی منطبق با نیازهای فطری مردم، محیط و فعالیت های روزمره آنان مانند نوع فضاهای معیشت مردم است. مصداق های خوب این نوع معماری را می توان در خانه های روستایی مشاهده نمود. روستاهای قزوین بدلیل برخورداری از اقلیم های مختلف در هر منطقه و نواحی دارای الگوهای معماری و ساخت و سازهای مختلفی هستند. در پژوهش حاضر دو روستا از دو اقلیم مختلف و از نظر دوری و نزدیکی به مرکز شهر به صورت نمونه انتخاب شده و تاثیر اقلیم بر ساخت و سازهای مسکن روستایی در این دو روستا مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نتایج تحقیق نشان می دهد که واحدهای مسکونی روستایی در روستاهای نمونه، ضمن برخورداری از تعدادی مشابهت های فضایی و اجرایی، دارای هویت خاصی متناسب با خصوصیت های اقلیمی و محیطی روستا می باشند.که متاسفانه در حال حاضر در بسیاری از روستاها، معماری شهری وارد به معماری بومی روستاها شده و دخل و تصرفاتی همراه داشته است. هدف از این پژوهش، ارایه چارچوبی جهت شناخت تاثیر اقلیم و محیط بر معماری مسکن که نقش مهمی در تدوین شاخص های مسکن روستایی استان قزوین داشته باشند.

کلیدواژه ها:

مسکن روستایی ، اقلیم ، ساخت و ساز روستایی ، جزییات اجرایی ، قزوین