سیستم مدیریت بحران شهری با استفاده از روش کانون ارزیابی

1- درجوامع بشری امروزه انسانها بایدخودرااماده برخورد بامخاطرات طبیعی ازجمله زلزله نمایند زلزله، به عنوان یک پدیده از جمله بلایای طبیعی به شمار می رود که در اکثر منطقه ها و ناحیه های جهان به وقوع می پیوندد. و به عنوان خشن ترین حادثه ی طبیعی در کمین انسان است. تکانهای زمین لرزه که ناشی از فعالیت های درونی زمین می باشد. هر سال خسارات سنگینی به بار آورده و موجبات مرگ و میر، ویرانی اجتماعی و... را فراهم می کند. آخرین تلاش های انسان معاصر برای مقابله با این حادثه خشن و ویرانگر طبیعی، بهبود سازه ها و ایمن سازی ساختمان ها در برابر زلزله، به همراه تحقیقات وسیع برای شناخت علل و چگونگی پیش بینی این حادثه بوده است.مدیریت بحران به مجموعه فعالیتهایی اطلاق می شود که قبل، بعد و هنگام وقوع بحران به منظور کاهش اثرات این حوادث و کاهش آسیب پذیری انجام می گیرد. بلایای طبیعی همواره بعنوان یک عامل تهدید کننده در حیات بشری تلقی شده اند. علی رغم عدم امکان پیش بینی زمان حدوث بسیاری از این پدیده ها، می توان با چاره اندیشی و اتخاذ برنامه های پیشگیرانه از شدت بروز نتایج منفی آن کاست. گسترش ابزارهای جدید تحلیلی این امکان را در اختیار برنامه ریزان و مدیران قرار داده است که با شناخت عمیق تر نسبت به مهار بحران و ایجاد آمادگی لازم اقدام نمایند. از جمله این ابزارها، مدلهای تلفیق اطلاعات و بانک های اطلاعاتی مکان محوراست که امکان ایجاد نتایج ترکیبی را از لایه های منفرد اطلاعاتی فراهم می سازد. جمع آوری و استفاده از اطلاعات مکانی مربوط به وضعیت کنونی حادثه در کمترین زمان ممکن از جمله نیازهای اساسی در مدیریت بحران حوادث میباشد و چارچوب مناسبی برای مدیریت اطلاعات مکانی در شرایط بحرانی فراهم می آورد و نقش مهمی در جمع آوری و بهنگام سازی اطلاعات مورد نیاز با توجه به اهمیت مسأله زمان دارد . بر همین اساس در این مقاله با روش توصیفی- تحلیلی به فرایند مدیریت بحران مناطق شهری در برابر بلایای طبیعی با استفاده از قابلیت های سیستم اطلاعات جغرافیایی پرداخته می شود و به منظور ارانه نمونه موردی، مدل تحلیل ترکیبی آسیب پذیری مناطق شهری شرح داده می شود.

کلیدواژه ها:

سیستم ارزیابی. مدیریت بحران ، بلایای طبیعی ، سیستم اطلاعات جغرافیایی ،