توسعه شهری منطقه 12 تهران با تاکید بر توسعه حمل و نقل عمومی(TOD)

دردهه های اخیرایده پایداری به عنوان الگوی فکری غالب و مسلط بر علوم محیطی مطرح شده است. رویکرد حمل و نقل پایدار درکاهش اثرات منفی محیط زیستی حمل و نقل، بهبود اثرات اقتصادی و اجتماعی آن یکی از مهمترین موضوعات مورد توجه در برنامه ریزی میباشد. توسعه مبتنی بر حمل و نقل عمومی راهبردی است که از طریق ایجاد مراکز در طول خطوط حمل و نقل عمومی، افزایش کارایی عملکرد شهری و منطقه ای، حفظ منابع طبیعی، افزایش کاربری های مختلط، گسترش تعاملات اجتماعی، کاهش استفاده از اتومبیل، افزایش پیاده مداری فضاها و کنترل رشد شهری و منطقه ای کمک می کند. وجود سه خط مترو و دو خط اتوبوس های تندرو در منطقه 12 به عنوان میدان جاذبه ای عمل می کند که سبب رشد انواع کاربری ها در محدوده ی پیرامونی و حوزه ی نفوذ این ایستگاه ها شده است لذا توسعه منطقه بر مبنای حمل و نقل عمومی می تواند منجر به ساماندهی کاربری ها و فضاهای اطراف شبکه های حمل و نقل و ارتباطی شود و در نهایت به بالا بردن سطح کیفیت زندگی در محدوده کمک نماید.در این پژوهش با مطالعه ی 8 ایستگاه اتوبوس و 12 ایستگاه مترودر منطقه12بااستفاده از نرم افزار Arc Gis و مقایسه ی تعداد کاربری ها در مجاورت هر کدام از این ایستگاه ها، متناسب با کاربری غالب فضای مجاور آن ، برای آن ایستگاه، نقش تعریف شدو درآخر فضای مجاور ایستگاه دروازه دولت به عنوان جهت توسعه ی منطقه 12 تهران مشخص گردید که کاربری هایی در جهت این توسعه، و سازگار با سایر کاربری ها، در زمین های بایر این محدوده، پیشنهاد گردیده است.

کلیدواژه ها:

توسعه مبتنی بر حمل ونقل عمومی ، مجتمع های ایستگاهی ، حمل ونقل همگانی