بررسی و ارزیابی مولفه های های پایداری اجتماعی-فرهنگی درجهت نیل به توسعه پایدار (مطالعه موردی : شهرستان کرج)

با گسترش و رشد تکنولوژی و تبدیل شدن به دهکده جهانی نیاز به توسعه زیر ساخت ها و بهره برداری صحیح از تمامی منابع و امکانات امری ضروری جلوه می نماید لیکن در فرای زیر ساخت های فیزیکی با ورود به دنیای مجازی می توان انتظار تغییرات عمده را در بخش های متعدد اجتماعی و فرهنگی یک جامعه مشاهده نمود که می تواند موجب تغییر مثبت برخی از شاخص ها درجهت نیل به توسعه پایدار گردد،اما مهمترین سوالی که پیش می آید و مسیله اصلی پژوهش حاضر است این است که با استفاده ازشاخص های پایداری اجتماعی و فرهنگی چگونه، ودر چه سطحی می توان توسعه پایدار را تجزیه و تحلیل و راههای رسیدن به آن را هموار نمود ،هر چند مفهوم توسعه پایدار به قدر کافی روشن است لیکن تفسیر و تعریف واقعی توسعه پایدار مباحث زیادی را در خصوص مدلهای پیشنهادی جدید توسعه پایدار اجتماعی و مدیریت آن، با خود همراه خواهد ساخت.اما ارایه هرگونه مدلی نیز بامحوریت نیروی انسانی خواهد بود چرا که اعضاء شهرهستند که مسایل متعدد را رقم می زنند و اگر مفاهیم توسعه پایدار بوسیله اصول جدید و پیش فرض های روش شناختی جدید تقویت شود، درک ماهیت پایداری و همراهی آن با تعریف جدید توسعه پایدار ملموس تر می گردد از این رو با استفاده از اسناد کتابخانه ای و تکیه بر اطلاعات کمی و با استفاده از روش استقرایی جامعه محدوده مورد بررسی را هدف قرار داده و نتیجه حاصل شد که تمامی شاخص های اجتماعی و فرهنگی وابسته به هم همچون زنجیره ای به هم متصل بوده و رشد هر کدام در گرو رشد شاخص مجاور است بنابراین با استفاده از آموزش و تکیه بر فرهنگی بومی منطقه(شهرستان کرج) می توان مسیر دستیابی به این مهم را تسهیل نمود . پایداری، تعامل میان مجموعه ای از ابعاد اکولوژیکی، اقتصادی و اجتماعی است و در این مقوله بر اساس نگرش سیستمی ایفای نقش موثر هر یک از ابعاد پایداری می تواند در نهایت پایداری را به ارمغان آورد و هر کدام از این سه بعد پایداری با هم رابطه متقابل و موثری دارند که در این پژوهش به صورت مبسوط به آن پرداخته خواهد شد . اما لازم به ذکر است که شهرداریها به عنوان بزرگترین سیستم های اجرایی شهر نقش بسزایی در تحقق اهداف فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی، توسعه عمران شهری و برآوردن نیازهای شهروندی ایفا می کنند؛ این مسیولیت ها در کلانشهر های بزرگی مانند کرج و تهران دو چندان می شود. بی شک برنامه ریزی برای مدیریت بر شهر و مولفه های مختلف آن از شهری به شهری دیگر متفاوت است، به این معنی که آن شاخص هایی که برای مدیریت در شهر کرج کاربرد و مفهوم دارد ممکن است برای شهری دیگر کارآمد نباشد، باید اذعان داشت بسیاری از الگوهای شهری را به عنوان سند توسعه می توان برای امور جاری هر شهری لحاظ کرد و از آن برای تحقق مفهوم توسعه بهره گرفت

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، شهرستان کرج ، اجتماع ، فرهنگ