افزایش کارایی بهسازی بافت های فرسوده شهری با تاکید بر گونه مدیریت مشارکت محور(نمونه موردی:شهراهواز)

امروزه بافتهای فرسوده به صورت عمده ترین کانون توجه دست اندرکاران مدیریت توسعه و نظارت شهرها درآمده است. توجه به بهسازی و نوسازی و به عبارتی دیگر بازآفرینی شهری همواره یکی از مسایل اساسی شهرهای قدیمی و شهرهایی که دارای هویت و روحیه خاص می باشند، است. اندیشمندان و مسوولین امور شهری و همچنین متخصصان و کارشناسان مسایل شهری سالهاست که جهت بهسازی و نوسازی و بازآفرینی بافت قدیم و فرسوده شهرها تلاش نموده و راهکارهایی را نیز ارایه نموده اند. در این پژوهش به بررسی و نوسازی بافت فرسوده شهر اهواز با رویکرد مشارکت محوری پرداخته شده است. لذا با توجه به ضرورت بازسازی این بافت ها در شهر اهواز و نظر به اینکه جلب مشارکت ساکنان بافت فرسوده اهواز جهت سازمان دهی و بهسازی این بافت ها از ضروریات کار است.از طرفی پژوهش سعی دارد با تجزیه و تحلیل وضعیت کنونی بافت، سعی در ارایه پیشنهادهای کارا و عملی جهت نوسازی و بهسازی بافت فرسوده موجود داشته باشد. این پژوهش با موضوع بررسی فرایند سازمان دهی و بهسازی بافت های فرسوده با رویکرد مدیریت مشارکتی و ارایه راهکارها (مطالعه موردی شهر اهواز) می پردازد. روش پژوهش مورد استفاده در این پژوهش بدین صورت است که با استفاده از روش گزینشی تکنیک تصمیم گیری تحلیل سلسله مراتبی یا AHP می پردازد. در پایان نیز راهکارهایی جهت بهبود شرایط حال حاضر ارایه گردیده است.

کلیدواژه ها:

بافت شهری ، بهسازی ، اهواز ، مشارکت محور