رفتار شکست روسازی های بتنی حاوی الیاف

متلاشی شدن بسیاری از روسازی های بتنی در اثر رشد و گسترش ترک ها ، با وجود پایین بودن نرخ بارگذاری بر روی آن ها در مقایسه با مقاومت روسازی بتنی ، لزوم درک دقیق مکانیزم و عوامل موثر بر گسترش ترک را آشکار می سازد. روش های کنونی طراحی روسازی بتنی مبتنی بر خصوصیات مکانیکی بتن مانند مقاومت فشاری و مقاومت کششی و مقاومت خمشی ، تصویر کاملی از رفتار شکست روسازی بتنی را نشان نمی دهد. از جمله معیارهایی که برای بررسی رفتار ترک خوردگی روسازی های بتنی وجود دارد ، معیار مکانیک شکست می باشد . این معیار رفتار شکست روسازی بتنی و همچنین شرایط شروع رشد ترک و گسترش ترک در روسازی را بیان می کند. کمیته ی RILEM استانداردی تدوین کرد تا به کمک روش کارشکست ، بتوان مشخصات شکست بتن را پیش بینی نمود .روش کارشکست از مدل ترک ساختگی پیروی می کند و یک روش مکانیک شکست الاستیک خطی محسوب نمی شود. ضعف عمده بتن غیرمسلح ترد و شکننده بودن آن است. چقرمگی بالای بتن الیافی باعث می شود که بتن الیافی گسیختگی ناگهانی نداشته باشد .از آنجا که الیاف در جسم بتن به طور سه بعدی و به بیانی بهتر چند بعدی پراکنده می شود در صورت تشکیل یک ترک ،الیاف در جهات مختلف اتصالاتی را به وجودآورده و از گسترش ترک جلوگیری می نماید؛ بنابراین رشته های الیاف به طور فعال در محدود کردن عرض ترک ها نقش داشته ودر نتیجه با تشکیل ریزترک های زیاد قابلیت بهره برداری روسازی بتنی را افزایش می دهد.

کلیدواژه ها:

روسازی بتنی ، الیاف ، مکانیک شکست ، انرژی شکست