راهبردهای کنترل گسترش کالبدی شهر

توسعه فضایی نامتوازن و گسترش کالبدی شهرها که متاثر از عوامل مختلفی است، همواره یکی از مهمترین دغدغه های برنامه ریزان شهری در زمینه ی سیاست گذاری های فضایی بوده است. در صورتی که این رشد، کنترل نشود، پدیده ای تحت عنوان پراکنده رویی که در جهت مخالف با توسعه پایدار است، پدیدار می شود. به همین منظور سعی شده است تا رهیافت ها و سیاست های کنترل این پدیده در مقاله حاضر تحت عنوان راهبردهای کنترل گسترش کالبدی شهر مورد شناخت و بررسی قرار گیرد. مهمترین هدف این مقاله، تاکید بر اهمیت رهیافت های کنترل رشد و گسترش کالبدی شهر ها در زمینه برنامه ریزی و مدیریت شهری است. این مقاله از نظر هدف، پژوهشی کاربردی است و به همین منظور، از روش مطالعه اسنادی استفاده شده است. در نهایت، پس از مطالعه و بررسی متون مرتبط با موضوع، می توان نتیجه گرفت که گسترش کالبدی شهرها و پراکنده رویی به دو صورت مهار می شوند: گروه اول راهبردهایی نظیر تشدید شهری، توسعه میان افزا، نوشهر گرایی، شهر فشرده و رشد هوشمند، و گروه دوم سیاست های محدود کننده ی رشد شهری مانند کمربند سبز، ناحیه رشد شهری، ناحیه خدمات شهری و محدوده اعمال قدرت فرامرزی.

کلیدواژه ها:

گسترش کالبدی شهر ، توسعه پایدار ، پراکنده رویی ، مدیریت رشد شهری