تبیین معیارهای شهر طبیعت محور نمونه موردی : شهر چهاردانگه

رشدسریع جمعیت و به موازات آن گسترش غیرقابل کنترل شهرها، افزایش بدون منطق قیمت زمین، آلودگی هوا و خاک، موجودیت فضای سبز را تهدید می کند. از سوی دیگر، نیاز جامعه و آگاهی به لزوم تماس با فضاهای سبز طبیعی و شبه طبیعی افزایش یافته است، از این رو چه پارک های شهری و چه فضاهای سبز نزدیک به شهرها تحت فشار شدید جمعیتی قرار دارند .با افزایش تهدیدات تغییرات آب و هوایی، آلودگی و تقلیل منابع طبیعی و تنوع زیستی، تغییر در سبک زندگی و بهره گیری از محیط زیست ضروری می نماید. هدف از انجام این تحقیق تبیین معیارهای شهر طبیعت محور با توجه به مشکلات روزافزون شهرهای امروزی که ناشی از افزایش جمعیت و آلودگی های صنعتی به وجود آمده میباشد. نوع تحقیق کاربردی – توسعه ای و روش گردآوری اطلاعات کتابخانه ای و میدانی می باشد. از طریق توزیع پرسشنامه بین کارشناسان، و سپس تحلیل پرسشنامه به وسیله آزمون T، مهمترین اصول تاثیرگذار در برنامه ریزی و طراحی شهر بیوفیلیک مورد بررسی و تایید قرار گرفت. نتایج تحقیق حاکی از آن است که 8 اصل برنامه ریزی برای سازگاری شهر با تغییرات آب و هوا، تولید انرژی تجدید پذیر به عدم انتشار گازco2 ،مدیریت مواد زاید و زباله ،کاهش مصرف آب، منظر، باغچه و تنوع زیستی شهری، حمل و نقل پایدار و فضای عمومی خوب، ساختمان ها و بخش های سبز، با استفاده از اصول طراحی منفعل و زنجیره تامین مواد غذایی محلی از مهمترین معیارهای برنامه ریزی بیوفیلیک در شهر چهاردانگه می باشد.

کلیدواژه ها:

معیار ، طبیعت محور ، شهر چهاردانگه ، آزمون T