بررسی اثرات شهر الکترونیک در کنترل کاهش ترافیک (مطالعه موردی شهر تهران)

تحقیق در مورد چگونگی توزیع فعالیتهای اجتماعی در فضای مکان- زمان به منظور تحلیل برخوردهای متقابل انسانی و همچنین جهت درک جنبه های گوناگون زندگی اجتماعی دارای اهمیت بسزایی می باشد. امروزه با توسعه فضای شهری و افزایش اتومبیل ها و به دنبال آن توسعه نا متوازن شهر سبب ناهنجاری شده که نهایتا معابر شهری جوابگوی نیازهای ترافیکی کلان شهر تهران نمی باشد. شهر الکترونیک، شهر هوشمند، شهر مجازی، واژگانی بوده که دنیایی شگفت انگیز و جدیدی را به شهروند الکترونیک در کلانشهرهای مدرن معرفی می نمایند. در سال های اخیر جوامع بشری با ایجاد تغییرات اساسی و شگرفی در نحوه زندگی و رفتار خود روبرو شدند، که در میان زندگی نوین خود فضاهای مجازی را به شکل پدیده ای شگرف و در حال گسترش در تعاملات اجتماعی انسانی نگریسته و به عنوان نقطه عطفی از میان جامعه شهرنشینی سنتی، رو به جامعه مدرن دانسته و شهروندان در اداره امور شهر سهیم بوده که کشورهای توسعه یافته دنیا توانایی رضایتمندی شهروندان خود را دارند. در طی بیست سال اخیر انقلاب اطلاعات و ارتباطات تنگاتنگ با شهر الکترونیک سبب روند سریع تغییر در نگرش اداره کلانشهرها شده است. هدف این مطالعه، بررسی عوامل موثر بر نقش شهر الکترونیک در کنترل و کاهش ترافیک در شهرتهران و به عبارتی شهرالکترونیک در ایجاد رضایتمندی شهروندان تهرانی می باشد. به همین دلیل هدف از این تحقیق ارایه راهکارهایی برای رفع موانع و چالش های ناشی از این مورد( نمونه موردی شهر تهران) می باشد که با شناسایی عواملی مانع از دستیابی به اهداف جامع شهر تهران در مدیریت ترافیک ، کاهش و کنترل آن شده است. این پژوهش از نوع مطالعات تفصیلی-تحلیلی مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای و مشاهدات میدانی است.

کلیدواژه ها:

شهر الکترونیک ، کنترل و کاهش ترافیک ، مدیریت ترافیک ، تهران