امکان سنجی طراحی پیاده راه در محور شهری میدان قدس تا میدان تجریش بر اساس عوامل کالبدی، کاربری ، ادراکی

باتوجه به این که در محور شهری میدان قدس تا میدان تجریش، این محور کشش تردد خودروها را ندارد و ترافیک سنگینی در بیشتر اوقات شبانه روز برقرار است، در این محدوده می توان در ارتباط با امکان سنجی طراحی پیاده راه این محور باتوجه به عوامل کالبدی،کاربری ، ادراکی را سنجید. محور شهری میدان قدس تا میدان تجریش به علت عرض کم خیابان و پیاده راه، تعدد پلاک های تجاری و گذر عابرین پیاده از عرض خیابان به محوری مشکل دار در تردد خودرو تبدیل شده است به گونه ای که ساماندهی شهرداری منطقه و حضور همیشگی پلیس راهنمایی و رانندگی هم کمکی به حل این معضل نکرده است. بررسی های میدانی نشان می دهد بزرگترین فاکتوری که این معضل را به وجود می آورد، همزمانی حضور ماشین و عابر پیاده در کنار همدیگر می باشد، به طوری که عدم توجه به عابرین پیاده و عدم امکان سنجی پیاده راه مناسب برای عبور و مرور آنها، که عابرین را مجبور به استفاده از خیابان برای عبور و مرور کرده، منجر به بروز چنین معضلی گردیده است. نتایج بحث نشان می دهد که ایجاد فضایی دور از ترافیک و تردد خودروها و آلودگی صوتی و آلودگی هوا به منظور آرامش و حس مکان و مکث عابرین یکی از مهمترین عواملی می تواند باشد که باعث افزایش سرزندگی و بهبود شرایط فضا می شود و فضایی مناسب و مطلوب برای تعاملات اجتماعی و فعالیت های افراد بوجود آید, به گونه ای که افراد حق انتخاب برای ایستادن , نشستن و.....را داشته باشند . به طور کلی یک فضای پر جنب و جوش و بانشاط و جذب کننده نیازمند به طراحی صحیح کف پوش به منظور پیاده راه و ایجاد یک محیط کالبدی مناسب در مسیر پیاده راه و بهبود نمای جداره ها از لحاظ رنگ و کاربری ها می باشد. منطقه یک به دلیل دارا بودن مولفه های مطلوب شهری در سرزندگی فضای شهری نقش به سزایی ایفا نموده است .وجود محیط طبیعی در منظر ذهنی ,عناصر تاریخی ,تفریحی طبیعی و فرهنگی جهت ارتقاء منظر جمعی و ایجاد حس مکان , از جمله عوامل تاثیر گذار می باشد.

کلیدواژه ها:

زندگی پیاده در شهر ، مبانی و اصول پیاده راه سازی ، ادراک فضای شهری ، مدیریت کاربری اراضی ، امکان سنجی پیاده راه سازی