اولویت بندی پل ها جهت تعیین فوریت تعمیر و نگهداری آن ها بر مبنای الگوریتم تصمیم گیری چند معیاره و روش مقیاس ترتیبی - مطالعه موردی: پل های استان مازندران

احداث پل یک امر حیاتی در شبکه بزرگراه است و برای ساخت و ساز و تعمیر و نگهداری نیاز به یک سرمایه گذاری عظیم دارد. در چند دهه اخیر پل های زیادی ساخته شده اند. همچنین امروزه افزایش حجم ترافیک منجر به افزایش بارهای پلاز آنچه که در طراحی در نظر گرفته اند، شده است. بنابراین پل های زیادی ظرفیت )گنجایش کافی( و عملکرد لازم را ندارند و یا فقط می توانند به تعداد محدودی از وسایل نقلیه با وزن مشخص سرویس دهند. خسارت های موجود در پلهمراه با افزایش بارهای ترافیکی و شرایط ناملایم محیطی در نتیجه تخریب شدن سریع اجزا پل نیاز به عملیات تعمیر و نگهداری دارد. با توجه به تعداد زیاد پل ها در شبکه های جاده ای و هزینه های زیاد تعمیر و نگهداری امکان تعمیر ونگهداری همزمان همه پل ها وجود ندارد همچنین به علت تخصیص بودجه های محدود در امر تعمیر و نگهداری،اولویت بندی پل ها که شریانهای اصلی ارتباطات هستند از نظر فوریت تعمیر و نگهداری، بسیار مهم است. لذا در این پژوهش جهت برنامه ریزی و اولویت بندی پل ها از نظر نیازشان به تعمیر و نگهداری ابتدا عوامل موثر در ایمنی کاربران،عملکرد و سرعت خرابی پل ها شناسایی و سپس با تلفیق نظر کارشناسان در امر تعمیر و نگهداری پل ها و فرآیند تحلیل سلسله مراتبی فازی ) AHP FUZZY ( این عوامل وزن دهی و با استفاده از اوزان بدست آمده، ارزیابی پل های استان مازندران نسبت به هر یک از عوامل مذکور و روش مقیاس ترتیبی فوریت پل های مورد نظر از نظر نیازشان به تعمیر و نگهداری تعیین شده است.

کلیدواژه ها:

پل ، تعمیر و نگهداری ، فرآیند تحلیل سلسله مراتبی فازی ، مقیاس ترتیبی