بررسی تاثیرهماهنگی شکلی سازه و معماری خانه های امامزاده ابراهیم برمقاومت لرزه ای آنها

معماری نوین علاوه بردرنظرگرفتن مضامین معماری بومی نیازمندراه کارهایی جهت افزایش مقاومت ساختمانها دربرابرزلزله می باشد یکی ازروشهای دستیابی به این راهکارها توجه به معماری بومی مناطق مختلف کشور وروشهای به کاررفته درآنها جهت مقاومت لرزه ای می باشد امامزاده ابراهیم نام منطقه ای درشهرستان شفت استان گیلان است که خانه های موجود دراین منطقه کاملا ازچوب ساخته شده اند و مقاومت مناسبی دربرابرزلزله دارند ابتدا بطور اجمالی به معرفی روستا و معماری خاص منطقه ای آن پرداخته شدها ست سپس با استفاده ازنمونه های برداشت شده ازاین روستا به بررسی معماری خانه های آن ازنظر انواع کاربریها نحوه تفکیک فضاها شفافیت نظم معماری پرداخته شده و درادامه سازه به کاررفته درخانه ها مورد بررسی قرارگرفته است سپس باتوجه به روابط مماری و پلان سازه ای و هماهنگی شکلی موجود بین آنها مقاومت لرزه ای این ساختمانها بررسی شده است و درپایان این نتیجه حاصل شده که به دلیل وجود ستون گذاری خاص این خانه ها وهماهنگی موجود بین ستونهای آن ماشاهد یک پلان ستون گذاری معماری هستیم که هم جوابگوی نیازهای سازه ای و ایستایی بناست وهم روابط معماری و عملکردهای مناسبی را ایجادکرده و همچنین توانسته سبب مقاومت زیاداین ساختمانها دربرابرزلزله شود ازاین رو خانه های امامزاده ابراهیم میتوانند الگویی برای ساخت خانه های چند طبقه مقاوم دربرابر زلزله باشند

کلیدواژه ها:

هماهنگی شکلی ، سازه ، معماری ، زلزله