بررسی توجه به اصول جهت گیری اقلیمی درجهت جذب خورشیدی در محلات سنتی و تازه احداث - نمونه موردی: محله مقصودیه و محله رشدیه تبریز

در دهه های پایانی قرن بیستم و شروع قرن بیست و یکم، پایداری به عنوان یکی ازمباحث مطرح در کلیه عرصه ها، به ویژه در عرصه فضاهای شهری و معماری مطرح بوده است. مقوله جهتگیری از جمله مقولاتی است که توجه به آن در رسیدن به اصولپایداری حائز اهمیت می باشد، لذا این مقاله با هدف بررسی و تاثیر گذاری عوامل اقلیمی بر جهت گیری بافتهای شهری و بناهای موجود در آن در جهتجذب خورشیدی مورد بررسی قرار گرفته است. برای این منظور دو گونه بافت سنتی و مدرن در شهر تبریز انتخاب شده است.روش تحقیق در پژوهش حاضر، روش تحلیلی_ پیمایشی است که روش گردآوری اطلاعات میدانی و کتابخانه ای میباشد. نتیجه حاصل از مقایسه تطبیقی دو گونه بافت شهری نشان از توجه بیشتر به اصول جهت گیری و جذب تابش خورشیدی و در نتیجه پایداری مطلوب دربافتهای سنتی نسبت به بافتهای مدرن می باشد

کلیدواژه ها:

جهت گیری اقلیمی ، عوامل اقلیمی ، جذب خورشیدی ، پایداری