بررسی عوامل موثر بر تقویت تعاملات اجتماعی مبتنی بر بستر کالبدی طرح

بسیاری از مردم به فضاهای شهری، که هر روز امکان برخورد وبرقراری روابط اجتماعی با دوستانشان را فراهم می کنند علاقمند هستند. و به همین دلیل است که همیشه یک ارتباط مستقیم بین وابستگی انسان ها به محله و تجربه آنها از فضای جمعی وجود دارد.به عبارتی دیگر هنگامی که انسان ها حس تعلق مکانی به یک فضای جمعی داشته باشند، معمولا بر حال و هوای ادراکی آن ها تاثیر میگذارد. متقابلا فرصت ها و نکات مثبتی که یک فضای جمعی ایجاد می کند، می تواند به تعلق مکانی انسان به آن فضا و امکان ایجاد روابط اجتماعی بیانجامد. ارتباط متقابل و نقش کلیدی ایجاد روابطاجتماعی یکی از جنبه های بسیار ظریف نقش فضاهای طراحی شده در شهرهاست. رابطه اجتماعی در فضا و زمان و مکان اتفاق می افتد. در واقع نوع طراحی محیط فیزیکی بر کیفیت رخدادها در محیط موثر است.ارمغان معماری زمینه گرا توجه به بستر طرح و سازگاری پروژه با بافت شهری پیرامون میباشد. در این راستا توجه به کل گرایی و عدم گسستگی بنا از زمینه و بستر کالبدی طرح بسیار حائز اهمیتاست. توجه به بستر فیزیکی طرح در شکل گیری اثر معماری و تقویت تعاملات اجتماعی و نیز جلوگیری از رخداد نامطلوب انزوای شهری موضوع مقاله حاضر می باشد. اهمیت و ضرورت تحقیق در این مقاله رامی توان به تبیین راهکارهایی برای ارتباط یک پروژه معماری با بافت شهری در جهت تقویت تعاملات اجتماعی تخصیص داد. روش تحقیق استفاده شده در این مقاله کیفی و مبتنی بر مطالعه موردی میباشد و تکیه اصلی بر عملکرد اصولی و استخراج نتایج بر حسب موقعیت می باشد. سوال اصلی تحقیق در این پژوهش عبارت است از اینکه: بستر کالبدی طرح چه تاثیری بر شکل گیری اثر معماری و بهبود تعاملات اجتماعی دارد؟

کلیدواژه ها:

محیط پیرامون ، معماری ، بسترکالبدی ، زمینه ، تعاملات اجتماعی