ارزیابی کارایی مصالح هوشمند در بهینه سازی مصرف انرژی در مراکز درمانی با توجه به رویکرد طراحی پایدار

امروزه پیامدهایی نظیر آلودگی روزافزون هوا و محیط زیست، کاهش منابع طبیعی و بحران انرژی که ناشی از صنعتی شدن دنیا میباشد، باعث شده که بشر همواره به دنبال ارائه روشها و فناوریهای نوین برایجلوگیری از اتلاف انرژی و بهینهسازی مصرف آن باشد. به طوری که حفظ منابع انرژی، جلوگیری از آلوده کردن زمین و محیط زیست، کاهش میزان مصرف انرژیهای فسیلی و همزیستی با شرایط طبیعی و اقلیمی مبدلبه یکی از مهمترین تدابیر در معماری و شهرسازی شده است. هدف از انجام این پژوهش ارزیابی کارایی مصالح هوشمند در بهینهسازی مصرف انرژی در مراکز درمانی با استفاده از روش توصیفی و تحلیلی وبر پایه مطالعات و یافتههای کتابخانهای، اسنادی و مدارک و یافتههای علمی معتبر و جدید میباشد. در این راستا به شناسایی عوامل مؤثر در اتلاف انرژی در بیمارستانها به عنوان بزرگترین ساختمانهایمصرف کننده انرژی در دنیا و معرفی و بررسی مصالح هوشمند و کارایی آنها با توجه به نیازهای معماری این مراکز به منظور بهینهسازی مصرف انرژی در آنها در آن ها پرداخته شد. یافته هایاین پژوهش حاکی از آن است که با استفاده از مصالح هوشمند امکان صرفهجویی در مصرف انرژی و کاهش آلودگیهای زیست محیطی به مقدار قابل توجهی وجود دارد. اما لازم است که تدابیر لازم برای استفادهاز این مصالح با توجه به هزینه های صرفهجویی شده در کوتاه مدت و بلند مدت با دقت مطلوب در مرحله طراحی و قبل از اجرای پروژه طراحی انجام گیرد.

کلیدواژه ها:

طراحی پایدار ، مصالح هوشمند ، مراکز درمانی ، بهینه سازی ، انرژی