ساخت وساز سنتی یا معماری پایدار - مطالعه موردی خانه های قدیمی شهر قزوین

ضرورت پرداختن به معماری پایدار )معماری سنتی( به قصد بیان مبانی نظری و شاخص های آن و بدست آوردن راه کارهایی براى آینده، مقولهاى است که میتواند از ورود افکار و مکاتب بیگانه والتقاطی جلوگیرى نماید. آنچه نیاز معماران ما است هماناخودباورى و احیا ارزشهای گذشته این آب و خاک است و آنچه از گذشته باقیمانده است صدها بنای تاریخی است که بازگو کننده اعتقادات، فرهنگ و دسترنج هنرمندان عارفى همچون شیخ بهایی هااست که در قالب بناهای ماندگار ، طراحی نموده و تاکنون به یادگار مانده است و اینک بعنوان میراثى ارزشمند و امانتی از گذشتگان بما سپرده شده است. به لحاظ وسعت موضوع و بضاعت اندکاین نویسنده گان پرداختن به همه ابعاد معمارى پایدار غیر ممکن است، بنابراین تنها تاثیر اقلیم بر معماری پایدار و جنبه های زیست محیطی مورد بحث و بررسى قرار میگیرد. بدین منظور ابتداًبه بیان و پیشنهادات ارگان های فعال در زمینه ی معماری پایدار می پردازیم و سپس ویژگیهاى اقلیم شهر قزوین با ذکر مثال از بناهای قدیمی مطرح میگردد. به طور اجمالى ضمن بیان تاریخچه هریک، اشاره ی در زمینه تطابق با اقلیم گرم وخشک ) نیمه بیابانی ( بررسى میشود.

کلیدواژه ها:

معماری پایدار ، معماری سنتی ، معماری دینی ، اقلیم