بررسی سیستم فتوولتاییک در ساختمانهای هزاره سوم

با استفاده ی بی دریغ انرژی های تجدید ناپذیر معماران با روی آوردن به معماری سبز، سعی در حل این مشکلات داشتند. یکی از ارکان اصلی معماری سبز استفاده از انرژی سبز یعنی انرژی باد،خورشید، گرمای درونی زمین و آب های روان می باشند. با انرژیهای سبز، می توان ساختمانهای سبز که همگام با محیط بوده و آسایش ساکنین را فراهم می کند، اجرا کرد. در این مقاله هدف بررسی کاربرد انرژی خورشید به روش فعال در ساختمانهای هزارهسوم می باشد. روش توصیفی تحلیلی بوده که ساختمانهای طراحی شده -با انرژی خورشید در هزاره ی سوم جامعه ی آماری و 5 ساختمانطراحی شده براساس انرژی خورشید هزاره سوم نمونه ی آماری می باشد. ابزار استفاده شده مطالعات کتابخانه ای می باشد. نتیجه - این که استفاده از انرژی خورشید به دو صورت انجام می گیرد: 1غیر فعال: به کمک شرایط اقلیمی و نحوه قرار گیری بنا 2 فعال: -به کمک تجهیزات و ابزار . سلولهای فتوولتاییک یک نمونه از سیستم فعال خورشیدی است که بسیار پرکاربرد بوده و جهت گیری و زاویه ی سلولهای خورشیدی در بازدهی این سلولها موثر می باشد. استفاده از آن در بام نسبت به نما سبب جذب بیشتر انرژی می شود. پوشش سه لایه ای، سلولهای فتوولتاییک را از وابسته بودن بهزاویه تابش خورشید رهانیده و تغییر در جنس، سبب افزایش کاراییسلولها می شود. با تغییر حجم بناها می توان انرژی بیشتری را توسط سلولهای فتوولتاییک دریافت نمود

کلیدواژه ها:

انرژی خورشید ، طراحی معماری ، انرژیهای تجدید شونده ، هزاره سوم