بررسی ویژگی های معماری سنتی ایران درطراحی اقلیمی با رویکرد بهینه سازی انرژی - مطالعه موردی شهر همدان

در کشور ما مناطق اقلیمی متفاوت و شرایط آب و هوایی در فصول سال مختلف می باشد، معماری سنتی راه حلها و شیوه هایی منطقی جهت فراهم نمودن شرایط آسایش انسان را ابداع نموده است. یکی ازسمبلهای معماری پایدار، معماری سنتی ایران است که به موضوعهای اکولوژیکی و کارایی انرژی، هم به لحاظ پائین بودن قیمت اولیه و هم به لحاظ پائین بودن قیمت جاری و کارکردی بنا، پاسخگو بودهاست. در بررسی بناهای سنتی و بومی، استفاده از انرژیهای تجدید- پذیر همچون جریان هوا، نور، حرارت آفتاب و .... در ساخت و سازها مد نظر سازندگان بوده است، همچنین سعی شده است تا ساخت وساز بنا کمترین تاثیر منفی را بر محیط زیست داشته باشد. مهم- ترین نکته در معماری جدید استفاده بیش از حد از انرژیهای غیر قابل تجدید)فسیلی( است که علت اصلی آن استفاده از مصالحنامناسب و حمل و نقل آنها و طراحی اشتباه بنا با استفاده از وسایل گرمکننده وخنککننده با توجه به شرایط اقلیمی است. در این مقاله سعی گردید با روش تحقیق توصیقی- تحلیلی ویژگیهای معماریسنتی ایران در شهر همدان بررسی شود تا بدین طریق به ارتباط معماری گذشتگان در جهت استفاده بهینه از انرژی و پایداری محیط اشاره شود

کلیدواژه ها:

معماری سنتی ، طراحی اقلیمی ، انرژی ، شهر همدان ، سرا