ارزیابی شاخصهای حکمروائی خوب شهری درمشهدمطالعه موردی: مناطق 2، 8و11شهرمشهد

حکمروائی خوب شهری مفهومی است که بامسئولیت حکومت و هم باتعهدشهروندان درارتباط است حکمروائی خوب شهری ازدهه 1990 به عنوان رویکردی جدید و مناسب درمدیریت شهرها مطرح و جایگزین مدیریت و حاکمیت شهری شد هدف ازپژوهش انجام شده بررسی وضعیت شاخصهای حکمروایی خوب شهری درمناطق 2و8و11شهرمشهد وهمچنین مقایسه این مناطق بایکدیگر ازنظر این شاخصها میب اشد این پژوهش ازنوع کاربردی بوده و روش تحقیق بصورت توصیفی تحلیلی می باشد ابتدابااستفاده ازمنابع کتابخانه ای تاریخچه و عوامل موثربرشکل گیری حکمروایی خوب شهری بررسی شد و سپس مدل مفهومی ارایه شد جهت ارزیبی شاخص های حکمروایی خوب شهری درمشهد 11و2و8 پرسشنامه ای مشتمل بر8بعدکه پایه آن مدل مفهومی بود طراحی شد این پرسشنامه بین حدود 40نفرازشهروندان درهرمنطقه جمعا 122 پرسشنامه توزیع شد و شاخص هادرهرمنطقه مورد ارزیابی قرارگرفت پایایی پرسشنامه برابر 0.86 بوده است اطلاعات استخراج شده ازپرسشنامه ها درقالب جداول توصیفی ارایه شد که وضعیت مناطق مورد مطالعه را ازنظر شاخصهای حکمروایی خوب شهری نشان میدهد همچنین ازازمون استنباطی کروسکال و الیس جهت مقایسه سه منطقه ازنظر شاخصهای حکمروایی خوب استفاده شدها ست نتایج حاصل ازاین پژوهش نشان میدهد که حکمروایی خوبدرمناطق مورد مطالعه وضعیت مطلوبی نداشته منطقه 11 نسبت به منطقه 2و8ازوضعیت مطلوبتری برخوردار است که این لزوم توجه بیشتر به مناطق 2و8را نشانمیدهد بطور کلی شاخص های مشارکت بینش راهبردی و مسئولیت و پاسخگویی ازدرجه مطلوبیت نسبتا بهتری برخوردارند که البته این به خاطر احساس مسئولیت و تمایل زیاد شهروند برای مشارکت و کمک به تهیه و اجرای برنامه ها است شاخصهای پذیرا وپاسخده بودن شفافیت و اجماع گرایی نامطلوب ارزیابی میشوند

کلیدواژه ها:

حکمروایی خوب شهری ، شاخصها ، شهرمشهد