بررسی برنامه ریزی زمین درشهرک تهرانسربراساس مطالعات مجاورت با فرودگاه

زیرساختهای شهری ازجمله زیرساخت های حمل و نقل عمومی مانند فرودگاه ها جزئی جدایی ناپذیر اززندگی شهری و ازعوامل موردنیاز برای توسعه هستند ازطرفی فعالیت های شهری نیازمند تامین شرایط خاصی مانند : اسایش شهروندان حفظ ارزش اراضی و تامین شرایط موردنیاز برای فعالیت موثرکاربریهای مختلف درسطح شهر است باتوجه به این موارد طبعا ساخت تاسیسات شهری خالی ازچالش نیست یکی ازچالش برانگیز ترین مضوعات درزمینه مدیریت تاسیسات زیربنایی درشهرها مجاورت اراضی فرودگاه با سایراراضی شهری به خصوص زمین هایی با کاربری مسکونی می باشد دراین پژوهش به مطالعه این تاثیرباتمرکز برشهرک تهرانسروتاثیرفرودگاه مهرابادبرانی منطقه پرداخهت ایم برای نیل به این هدف ابتدا ابزارهای مختلف شناسایی و بررسی شد که عمدتا شامل نقشه کاربری اراضی ناحیه بندی اراضی براساس بررسی خطوط مرزی مربوطبه زمینهای بلااستفاده و ساخته شده مطالعه ضوابط برنامه ریزی شهری اطراف فرودگاه ها ایین نامه انجمن فدرال هوانوردی و بررسی های موردی می شدند دربخش مربوط به ماتریس سازگاری کاربریها دسته هایی متشکل ازمسکونی سازمانی و تفریحی مورد بررسی قرارگرفتند که کاربری مسکونی و کاربریهای سازمانی ازقبیل بیمارستانها بیشترین ناسازگاری رابامحدوده تراز صوتی 65دسیبل و بالاتر نشان میدادند دیاگرام های تهیه شده ازوضعیت الودگی صوتی اطراف فرودگاه مهراباد نشان دهنده قرارگرفتن بخش وسیعی ازاراضی اطراف فرودگاه به خصوص محدوده تهرانسرغربی درمعرض الودگی صوتی ناشی ازفرودگاه است درانتها این پژوهش راهکارهای کاهش الودگی صوتی ناشی ازفرودگاه و بهبود وضع موجود پیشنهادشدها ند مهمترین این پیشنهاد تجدیدنظر جدی برساخت و سازها درقالب طرح مسکن ویژه تهرانسر درراستای بلوارگلهاست که درمجاورت کامل بافرودگاه قراردارد

کلیدواژه ها:

فرودگاه ، کاربری اراضی ، آلودگی صوتی ، ترازصوتی ، شهری تهرانسر