بررسی راهکارهای ساماندهی وتوانمندسازی سکونتگاه های غیررسمی بابهره گیری ازروش Anp نمونه موردی باغ شهرتاریخی مراغه

یکی از زمینه های ناپایداری توسعه شهری به ویژه در کشورهای در حال توسعه گونه ای از سکونت با مشکلات حاد و در حال گسترش فزاینده موسوم به اسکان غیر رسمی، سکونتگاه های خودرو و فاقد مقررات نام برد که نیازمند اتخاذ تدابیر ویژه در برنامه ریزی ها و سیاست تشریک مساعی با ساکنان جهت ساماندهی بافت های نابسامان شهری است تا بتوان امکان توسعه پایدار شهری را فراهم ساخت که چاره جویی این مسئله به سیاستگذاری و اقداماتی نه فقط در سطح محلی آن بلکه در سطح ملی نیاز دارد. شهر تاریخی مراغه 1 با توجه به موقعیت سوق الجیشی و وجود روستاهای متعدد پیرامونی و به تبع آن جریان مهاجرت های روستا- شهری؛ پذیرای این قبیل سکونتگاه هاست که با مشکلات متعدد اجتماعی، اقتصادی و کالبدی از جمله فقر مسکن، هم جواری باکاربری های ناسازگار، نبود زیر ساخت های شهری مناسب و... روبروست و پژوهش حاضر با هدف دستیابی به راهبردی برای ساماندهی و توانمند سازی انجام گرفته است. در چارچوب فرآیند طرح مبانی نظری تحقیق، مفاهیم اسکان غیررسمی و حاشیه نشینی و ابعاد مختلف آن درایران، ساماندهی، توانمندسازی تبیین و در ادامه با استفاده از فرآیند شناخت تحلیل شبکه ای ANP 2 اسکان های غیر رسمی مراغه بر اساس معیارهای اقتصادی، اجتماعی، زیست محیطی و کالبدی بر اساس نقشه های آماری مرکز آمار تعیین و شناسایی شده و پس از وزن دهی و امتیاز دهی معیارها و زیرمعیارها و طرح ماتریس مقایسه دودویی، در مرحله آخر محلات مورد نظر از ماتریس به دست آمده توسط روش ANP رتبه بندی و محدوده و موقعیت قرارگیری آن ها در شهر مشخص گردید. پس از شناسایی این محلات در تجزیه و تحلیل وضع موجود چالش های اساسی اسکان های غیر رسمی در قالب برداشت مستقیم ارائه و در جمع بندی نهایی یافته های تحقیق، پیشنهادات و نتیجه گیری بیان گردید

کلیدواژه ها:

سکونتگاه غیررسمی ، ساماندهی ، توانمندسازی ، مشارکت سیاستهای مداخله ، روش ANP