تحلیل عوامل موثربرجمعیت پذیری شهرجدید پرند

انقلاب صنعتی، افزایش جمعیت و سیر مهاجرت روستائیان به شهرها، مسائل و مشکلات زیادی از قبیل آلودگیهای زیست محیطی، اسکان غیر رسمی، کمبود مسکن، ترافیک، و ... را به همراه داشته است. در چنین شرایطی سیاست ایجاد شهرهای جدید به دلیل ظرفیت انعطاف پذیر آن از نظر اجرایی به عنوان راه حلی اساسی مورد توجه سیاستگذاران و برنامهریزان شهری قرار گرفت. در ایران، طرح احداث شهرهای جدید با برنامهریزی از قبل سنجیده با دو هدف اصلی کاهش بار جمعیتی و فعالیتهای اقتصادی پایتخت ودیگر کلانشهرهای کشور به عنوان راهحلی بهینه برای رفع معضلات کلانشهرها پیشنهاد گردید. در همین راستا، به منظور سرریزپذیری جمعیت کلانشهر تهران، احداث چهار شهر جدید اندیشه، پرند، پردیس و هشتگرد در دستور کار قرار گرفت. مطالعات شهر جدید پرند به عنوان یکی از چهار شهر جدید پیرامون تهران، تصویب گردید. بر همین اساس، محتوی و هدف اصلی این تحقیق ارزیابی میزان موفقیت شهر جدید پرند در جذب جمعیت کلانشهر تهران و به تبع آن، اتخاذ سیاستها و تدوین و طراحی راهکارهای مؤثر در جهت نیل به این هدف میباشد. روش تحقیق در مطالعه حاضر، روش توصیفی- تحلیلی می باشد. گردآوری اطلاعات با استفاده از روش کتابخانهای و اسنادی و همچنین روش پیمایشی با استفاده از ابزار پرسشنامه صورت گرفته است. شاخصهای پژوهش در 5 گروه طبقه بندی و با استفاده از نرم افزارهای Excel و SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج تحقیق نشان میدهد که شهر جدید پرند نتوانسته بر اساس اهداف اولیه پیشبینی شده جمعیتی به موفقیت چندانی دست یابد. همچنین میزان رضایتمندی از شاخصهای مختلف در شهر جدید پرند، نشاندهنده عدم رضایتمندی از وضعیت موجود شهر میباشد. برای شهرهای جدید تنها جذب جمعیت کافی نیست. بلکه حفظ مهاجرین در این شهرها اهمیت فراوانی دارد. در این میان قصد و تمایل ماندگاری در شهر و میزان احساس رضایت از وضعیت موجود شهر جدید حائز اهمیت میباشد

کلیدواژه ها:

شهرهای جدید ، جمعیت پذیری ، رضایتمندی ، مهاجرت ، تمرکززدایی