بررسی تاثیرعوامل ناپایداری درنماهای شهری نمونه موردی: خیابان مسجدجامع شهریزد

امروزه شاید یکی از دشوارترین مسائل پیش روی شهرسازان تعیین و ارائه ساز وکارها برای سازگار نمودن سیما و منظر شهری با تحولات جدید ضمن توجه به حفظ هویت منظر شهری باشد. شهر خوب از نظر سیما و منظر متأثر از الگوهای فرهنگی، اعتقادی، اجتماعی و ... ساکنان آن در ادوار مختلف است. بدیهی است عمق و غنای این باورها در زیبایی های بصری و اصالت سیما و منظر شهر متجلی شده و در گذر زمان نه تنها ماهیت خود را از دست نمی دهد بلکه شناسنامه تمدن مردمان در طول تاریخ نیز محسوب می شود. ناپایداری نماهای شهری که به طور قابل توجهى بر تصویر ذهنی شهروند تأثیر منفى می گذارد، می تواند از یک فضاى کثیف و درهم گرفته تا آلودگى بصرى ناشى از حضور افراد ناهنجار در جامعه و آلودگى چشم انداز صوتى را در بر بگیرد. توجه به پایداری نماهای شهری و متناسب سازی آن با شرایط اجتماعی به لحاظ تأثیرگذاری آن در کیفیت زندگی ساکنان شهر از عناصر بسیار مهمی است که در تدوین الگوهای جدید شهرسازی با حفظ پیشینه تاریخی شهرها به آن توجه جدی می شود. در این پژوهش برآنیم تا ابتدا به بررسی ناپایداری های موجود در نماهای شهری پرداخته و سپس تأثیر آن را بر تصویر ذهنی شهروندان شناسایی کنیم، همچنین این بررسی ها در نمونه موردی پی گرفته می شود. در نتیجه، یافته های این مقاله حاکی از لزوم رعایت اصول پایداری در نماهای شهری است که با ایجاد تصویر ذهنی منسجم در شهروندان سبب شکل گیری سیمای شهری خوب می شود . رویکرد پژوهش حاضر رویکردی تحلیلی و توصیفی است که از پیشینه منابع موجود در مطالعات کتابخانه ای و اسنادی بهره برده است

کلیدواژه ها:

پایداری ، نماهای شهری ، تصویرذهنی ، خیابان مسجدجامع و شهریزد