ارزیابی نقش بهسازی بافت فرسوده درتحقق پایداری شهری

افزایش مشکلات و مسائل کلان شهرهای امروزی، تلاشهای بسیاری را در راستای پایداری شهری به دنبال داشته و دستیابی به آن یکی از چالشهای پیش روی برنامهریزان شهری است. از سوی دیگر، ماهیت پویای شهرها به مثابه سایر موجودات زنده چرخه زندگی، تولد، نمو و در نهایت فرسودگی را موجب میگردد. توقف در مرحله فرسودگی مسبب شرایط ناپایداری شده که شهرها را از فضاهایی سرزنده به محیطهایی نازیبا، ناامن و نامطلوب برای زندگی تبدیل میکند. در این میان و با توجه به غیر قابل اجتناب بودن رخداد فرسودگی، این پرسش اساسی مطرح میگردد که آیا ارتباطی میان طرحهای به سازی بافت فرسوده و تحقق پایداری شهری قابل بیان است؟ مقاله حاضر با مروری بر مفاهیم و نظریات مرتبط تلاشی است در جهت پاسخگویی به این پرسش. روش انجام این پژوهش راهبردی- شهری با رویکرد کارکردی نیز برگرفته از نتایج بررسیهای توصیفی- استنتاجی و اسنادی- کتابخانهای میباشد. نتایج مطالعات نظری و تجربیات جهانی مرتبط گویای آن است که میان شاخصهای شهر پایدار و اهداف بهسازی بافت فرسوده ارتباط مستقیمی وجود داشته و تعریف و اجرای مطلوب طرحهای یاد شده میتواند تحقق پایداری شهری را به دنبال داشته باشد

کلیدواژه ها:

بهسازی شهری ، بافت فرسوده ، شهرپایدار ، شاخصهای پایداری شهری ، توسعه پایدار