ضرورت پاسخگویی به نیازهای فردی - اجتماعی انسان دربسترعمومی شهربه منظورتحقق اهداف توسعه پایداراجتماعی

رشد جمعیت و افزایش شهرنشینی به ویژه در کشورهای در حال توسعه (از جمله ایران) سبب بحرانهای اجتماعی و انسانی در شهرها گردیده است. حریم خصوصی افراد و نیازهای فردی- اجتماعی آنها در فضاهای عمومی شهری، به واسطهی وسعت و تنوع روابط ای جاد شده و تراکم جمعیتی شهرهای بزرگ، متزلزل شده است. با بررسی موضوعات مرتبط با توسعه پایدار و همچنین مفاد منشورها و دستورالعمل ها مربوط به این رویکرد، اهمیت و جایگاه مهم « انسان » و « نیازهای انسانی » بیشتر مشخص میشود. فضاهای عمومی به عنوان زمینهای فعال و پویا برای حضور کلیه افراد جامعه و برقراری تعاملات اجتماعی، نقش مهمی در به جریان انداختن فرایند پایداری دارد. در نتیجه برای ظهور توسعهای پایدار عمل کردن در ضرورت دارد. باتوجه به موجودیت اجتماعی « اجتماعی پایدار » قالب انسان به شکلی فطری و در عین حال دارا بودن جنبههای عمیق فردی (خصوصی) ، مسئله مهم اینجا است که تعامل و تقابل این دو نیمه متفاوت هر انسان به چه شکلی اتفاق میافتد؟ از آنجا که افراد استفاده کننده از فضای شهری دوست دارند که در عین بر قراری تعاملات اجتماعی در مواقع مورد نیاز بتوانند در عین حضور در جمع، خلوت شخصی خود را نیز دارا باشند، بنابراین توجه به بحث احترام به خلوت گزینی افراد در فضای جمعی حائز اهمیت است. نوشتار حاضر ابتدا با تعریف نیازهای انسان، تأمین آن را به عنوان عاملی برای وصول توسعه پایدار از نظر اجتماعی، بررسی می کند. در ادامه از طریق روش توصیفی تحلیلی با مطالعه ویژگی های فضاهای شهری و نیز بررسی مفاهیم خلوت، رابطه بین عرصه عمومی و خصوصی را ذکر نموده و پس از ارائه خلوت بهینه، اصول مورد نظر در طراحی فضاهای شهری را به گونه ای که بتواند خلوت مطلوب افراد را نیز فراهم نماید ارائه می دهد

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، توسعه پایداراجتماعی ، نیازهای فردی - اجتماعی ، فضاهای شهری ، خلوت