امکان سنجی پیاده راه ها درحیات اجتماعی وفضای کالبدی شهرمراغه

رابطه فضای شهری و انسانی به طور کلی از دو بعد فیزیکی و روانی قابل تعریف می باشند.امروزه تاکید می گردد که تنها توجه صرف کالبدی به فضاهای شهری کافی نبوده و ابعاد معنایی فضا و ویژگی های مرتبط با آن باید قبل از هرگونه اقدام طراحانه مدنظر قرار گیرد: ابعاد انسانی در فضای شهری شامل ابعاد نیازهای انسانی ، حق و حقوق شهروندان در فضای شهری و کنترل آن و معنی فضا و ارتباط با آن می باشد.بدیهی است بنا به خواستگاه فضا در شهر و نقش غالب آن بایستی ویژگی های کالبدی مناسبی طراحی گردد.این ویژ گی های کالبدی بایستی قادر به پاسخ گویی به نیازهای فردی ، اجتماعی ، روان شناختی و همچنین منطبق با اهداف و ماموریت های فضای شهری خاص باشد (عباس زادگان ، ١٣٨۴ :٨١-٨٢ ( پیاده روی ساده ترین نوع جابجایی بین مبداء و مقصد بوده و تنها گونه ای از حمل و نقل است که به صورت م ستقل و غ یر واب سته به هیچگو نه ا بزار یا و سیله ای خارجی امکان پذیر می باشد ؛ حرکت پیاده طبیعی ترین ، قدیمی ترین و ضروری ترین شکل جاب جایی ان سان در محیط است و پیاده روی هنوز مهم ترین امکان برای مشاهده مکان ها ، فعالیت ها و احساس شور و تحرک و زندگی وکشف ارزش ها و جاذبه های نهفته در محیط است. پاکزاد (1384: 271) ١. استاد و مدیر گروه برنامه ریزی شهری گروه (هنر) دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرند ٢. دانشجوی رشته برنامه ریزی شهری گروه (هنر) دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرند نوشتار حاضر کاربریها و عوامل موثرخیابانها و پیاده روهای شهر مراغه برمبنای وضعیت موجود و پیشنهادی طرح جامع و تفصیلی شهر را مورد بررسی قرار می دهد . نتایج کاربری های حمل و نقل شهری که در جایگاه مطلوب و موثری قرار گرفته اند و و ضعیت ترافیکی را از عدم دقت نظر کافی برنامه ریزان شهری در زمان تهیه کاربریهای شهری در نادیده گرفتن کاربریهای حمل و نقل شهری در راستای با پیاده روها است

کلیدواژه ها:

پیاده راه ها ، حقوق اقتصادی وفضای کالبدی شهرمراغه ، فضای شهری و انسانی ، پیاده روی ، کاربریهای حمل ونقل