اصلاح قیرباپلیمرهای داخلی برمبنای الزامات فنی سیستم روسازی راه

وجود ارتباط اساسی میان خواص و رفتار قیر با عملکرد مخلوطهای آسفالتی سبب شده که قیر به عنوان یکی از اجزاء اصلی و موثر در عملکرد مطلوب این مخلوطها، مورد توجه قرار گیرد. از طرف دیگر، ضعف عملکردی قیر خالص در طول دوره سرویسدهی در سیستم روسازی راه، لزوم اصلاح این جزء اساسی ساختار روسازی را بیش از پیش آشکار می سازد. در این تحقیق، با هدف تکیه بر محصولات پلیمری شرکت های پتروشیمی داخلی در جهت بهبود و ارتقاء ویژگیهای مهم عملکردی آسفالت، اثر ترکیب کوپلیمر تصادفی استایرن بوتادین (SBR) و پلی اتیلن سبک (LDPE) به عنوان ماده اصلاحکننده، با قیر با درجه نفوذ 100 – 85 مورد بررسی قرارگرفت. بدین منظور، پلیمرهای مذکور در شرایط فرآیندی معین و با درصدهای وزنی متفاوت با قیر مخلوط گردیده و مجموعهای از آزمایشهای تجربی استاندارد شامل درجه نفوذ، نقطه نرمی و خاصیت انگمی بر روی نمونه های قیر خالص و قیرهای اصلاح شده انجام گرفت. در ارزیابی خواص رئولوژیکی نمونهها در محدوده دماهای میانی و بالای عملکردی، از دستگاه رئومتر برش دینامیکی و دستگاه ویسکومتر چرخشی استفاده شد و آزمایش پایداری ذخیره سازی نمونههای اصلاح شده مطابق روش استاندارد انجام گردید. نتایج به دست آمده از آزمونهای تجربی و تحلیلهای مکانیکی - دینامیکی نشان دهنده تغییر و در برخی موارد بهبود خواص قیر در نتیجه ترکیب با پلیمر در محدودههای دمایی مورد نظر می باشند. همچنین مشاهده شد که برخی از نمونههای قیر – پلیمر، با توجه به عدم سازگاری ساختاری، دارای پایداری ذخیرهسازی نیز می باشند

کلیدواژه ها:

قیراصلاح شده ، پلی اتیلن سبک ، استایرن بوتادین رابر ، خواص رئولوژیکی