ارائه مدل انتخاب سیستمهای حمل ونقل عمومی درشبکه های درون شهری

امروزه با توجه به شرایط اقتصادی و اجتماعی شهرها، مدیریت صحیح در برنامهریزی و سرمایه گذاری برای توسعه و تقویت سیستمهای حمل و نقل عمومی، تاثیر بسزایی در حمل و نقل شهرها و به دنبال آن رفع مشکلات و معضلات ناشی از شلوغی و ترافیک خواهد داشت. مسئلهای که همواره برای مدیران و برنامهریزان شهری مطرح بوده است، این است که کدامیک از سیستمهای حملونقل عمومی برای کریدورهای درون شهری با ویژگیهای متفاوت، کارآمدتر و مناسبتر خواهد بود ؟ انتخاب یک سیستم حمل و نقل عمومی بهینه در شبکههای درون شهری، علاوه بر برطرف کردن معضلات ترافیکی، تبعات مثبت بیشماری را از لحاظ اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی بدنبال خواهد داشت. نبود یک مدل کارا در انتخاب سیستمهای حمل ونقل عمومی بهینه در برنامهریزیهای شهری و همینطور در تدوین طرح جامع حمل و نقل عمومی، باعث به هدر رفتن زمان، انرژی و هزینهها میگردد. لذا داشتن مدلی که مدیران را در برنامهریزی حمل و نقل و سیاستگذاریهای مدیریت شهری یاری دهد الزامی است. در این تحقیق، یکی از کریدورهای شهر ساری که میزان تقاضا در آن بالا میباشد، به عنوان مطالعه موردی، مورد بررسی قرار میگیرد. برای این منظور، ابتدا پارامترهای تاثیر گذار بر انتخاب شناسایی شده و سپس با تنظیم پرسشنامه، مقایسه زوجی بین شاخص ها با استفاده از فرآیند تحلیل سلسله مراتبی فازی (FAHP) توسط جمعی از خبرگان و متخصصان انجام می شود. پس از قیاس زوجی در محیط فازی، به روش تحلیل گسترش یافته چانگ وزندهی می شوند و نتایج آن بیان می گردد. در انتها، گزینه ی مناسب برای انتخاب سیستم های حمل و نقل عمومی در یکی از کریدورهای شهر ساری با (TOPSIS) توسط خبرگان، تعیین و ارائه خواهد شد

کلیدواژه ها:

تحلیل سلسله مراتبی فازی ، حمل ونقل عمومی ، تاپسیس