بررسی بیوکلیمای انسانی شهراهوازبااستفاده ازشاخص ترجونگ

پژوهش حاضر به منظور بررسی بیوکلیمای انسانی شهر اهواز با استفاده از شاخص زیست اقلیمی ترجونگ به تعیین شرایط زیست اقلیمی این شهر پرداخته گردید. در سالهای اخیر، برای تعیین و ارزیابی بیوکلیمای انسانی، کوشش های زیادی در غالب کشورها انجام گرفته است. یکی از معتبرترین روش های تقسیم بندی بیوکلیمایی انسانی محسوب می شود، چرا که از کلیه فاکتورهای مهم اقلیمی یعنی تابش، دما، رطوبت، باد و ساعات آفتابی که مجموعه شرایط حرارتی بدن انسان را کنترل می کنند، یک جا استفاده شده است. نتایج نشان داد که به طور کلی با توجه به اقلیم منطقه طرح های شهری اهواز احتیاج به تجدید نظر و تغییر و تحول بیشتری در بخش مطالعات اقلیمی دارد. بنابراین باید در جهت تهیه و تحلیل طرح های جدید به مطالعات اقلیمی توجه بیشتری مبذول داشت و از میان طرح های قابل قبول، طرحی انتخاب شود که در این حوزه و همچنین مدیریت محیط زیست مؤثر باشد .با توجه به بیوکلیماتیک ساختمان شهر اهواز امکان بهره گیری از انرژی خورشید 5/18 درصد از کل سال و شرایط آسایش در فضاهای بسته 8/10 درصد از کل سال و شرایط کامل آسایش 1/9 درصد از کل سال و امکان بهره گیری از مصالح سنگین ساختمانی 6/61 درصد از کل سال است

کلیدواژه ها:

دما ، مدیریت محیط زیست ، شاخص زیست اقلیمی ، ترجونگ