بررسی اثرات تغییر اقلیم بر جریان رودخانه زاینده رود به وسیله مدل ریزمقیاس نمایی SDSM

کاهش شدید بارش و متعاقبا جریانات سطحی ناشی از بارشها در حوضه زایندهرود باعث شده تا علاوه بر ایجاد تنشهای فراوانی در منطقه، نگرانیهای مضاعفی پیرامون وضعیت آینده منابع آبی این حوضه ایجاد گردد. یکی از بهترین راهکارها برای ارایه تصویری روشنتر از وضعیت آینده منابع آبی مطالعات تغییرات اقلیم است. ازاینرو، این پژوهش ابتدا به بررسی آثار تغییر اقلیم در حوضه آبریز زایندهرود بهوسیله مدل ریزمقیاسنمایی SDSM و تحت سناریوهای انتشار گازهای گلخانهای RCP برای سه دوره سیساله 2039-2010 ،2069-2040 و 2099-2070 میپردازد. در مرحله بعد بهمنظور بررسی اثرات تغییر اقلیم بر میزان آورد حوضه از مدل Light HBV استفادهشده است. بر اساس نتایج بهدستآمده پیشبینی میشود تا سال 2100 دمای حداقل بین 7,1 تا 7,3 ،دمای حداکثر بین 2 تا 3,4 و دمای میانگین مابین 8,1 تا 9,3 درجه سانتیگراد نسبت به دوره پایه افزایش یابد. همچنین تا سال 2100 بارش به میزان 29 تا 226 میلیمتر نسبت به دوره پایه کاهش مییابد . تحلیل نتایج مدل HBV نیز حاکی از کاهش رواناب ورودی به سد تحت سه سناریوهای انتشار RCP و در هر سه دوره سیساله است بهگونهای که رواناب تا سال 2100 مابین 8,17 تا 7,22 درصد کاهش مییابد.

کلیدواژه ها:

مدل ریزمقیاسنمایی SDSM ، سناریوهای انتشار گازهای گلخانهای RCP ، مدل Light HBV