بهینه سازی ساز ه های فضاکار با استفاده از تئوری موجک ها

در این مقاله از روش الگوریتم ژنتیک برای بهینه سازی گسسته ساز ههای فضاکار استفاده شده است. با افزایش تعداد درجات آزادی سازة موردنظر، عملیات بهین هسازی نیازمند اعضای جمعیت بزرگتر و نیز تعداد نسل بیشتری برای رسیدن به جواب بهینه می باشد. این امر مستلزم آنالیز سازه مورد نظر به دفعات است که روند بهینه سازی را با کندی مواجه می کند. به همین دلیل از روش تقریبی شبکه موجکی برای آنالیز سازه استفاده شده که این روش براساس خصوصیات شبکه انتشار برگشتی و ترکیب آن با تئوری موجک ها حاصل شده است که نهایتا باعث افزایش سرعت بهینه سازی می شود.

کلیدواژه ها:

بهینه سازی ، الگوریتم ژنتیک ، شبکه موجکی