بهینه یابی سطوح لغزش شیروانی های سنگی دارای درزه های ناپیوسته با روش GA

گونه ای از توده سنگ ها دارای درزه های ناپیوسته می باشند و در بعضی از آنها الگوی درزه ها به صورت ردیف های متوالی و تقریبا موازی است که بعضا en echelon نامیده میشوند. بررسی های انجام شده نشان داده است که تحلیل پایداری شیب ها با فرض یک صفحه گسیختگی در راستای غالب درزه ها و با صرفنظر از گسیختگی های خارج از صفحه درزه ها، براورد دست بالایی ازمقاومت برشی و ضریب اطمینان رادر پی خواهد داشت. از آنجا که مقاومت برشی توده سنگهای دارای درزه های ناپیوسته ناشی ازمقاومت اجزای آن شامل درزه ها، پلهای سنگی بین درزه ها وسنگ بکر بین درزه های دارای همپوشانی می باشد، در نتیجه لزوم ارائه معیاری که رفتار پلهای سنگی را بر حسب وضعیت شکست در آن بیان نماید، آشکار می گردد. در این تحقیق از روش الگوریتم ژنتیک (Genetic Algorithm) یا اختصارا GA برای بهینه یابی و یافتن سطح لغزش شیروانی های سنگی درزه دار استفاده شده است. با استفاده از الگوریتم GA می توان جواب بهینه کلی رابا سرعت بیشتر و با کمترین درگیری دربهینه های محلی بدست آور. در این تحقیق برای تسریع درهمگرایی وافزایش بهره وری در الگوریتم ژنتیک متغیرهایی همچون مختصات نقطه پایان سطح لغزش و زاویه درزه تعریف گردیده اند. در نتیجه از محاسبات اولیه و اضافی برای تولید سطوح لغزشی که وجه شیب را قطع نمی کنند و یا سطوحی که غیر معقول هستند، احتراز می گردد. کارایی روش باحل مثال عددی مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته و نتایج بدست آمده بانتایج روش های دیگر مقایسه شده است.

کلیدواژه ها:

شیروانی سنگی ، سطح لغزش بحرانی ، بهینه یابی ، الگوریتم ژنتیک