مقایسه انواع مختلف درونیابی بر روی داده های بارش

بارش در سطح هر منطقه ای به صورت نقطه ای اندازه گیری می شود که جهت تعمیم آن به کل منطقه و در هر نقطه ای، عملیات درونیابی بر روی نقاط اندازه گیری شده انجام می گیرد.متداول ترین روشها در این خصوص روش معکوس فاصله و میانگین گیری ریاضی است که ازپارامتر فاصله جهت درونیابی استفاده می کند. استان خوزستان واقع درجنوب غربی ایران دارای 63 ایستگاه اندازه گیری باران وابسته به سازمان هواشناسی کشور است که به صورت روزانه اطلاعات بارندگی را ثبت می کند. از طرفی اغلب سدها و سازه های مهم آبی کشور در این استان احداث و یا در حال طراحی و یا تکمیل هستند. جهت آنالیز های اولیه برای طراحی هر سازه و پروژه ای نیاز به در دست داشتن نقشه های همباران و همچنین تخمین بارندگی با دوره های بازگشت مختلف می باشد. در این تحقیق، با اثبات وجود ساختار فضایی هم در بعد فاصله و هم در بعد جهت با ابزارهای واریوگرام و کواریوگرام بر روی ایستگاه های بارندگی استان خوزستان و همچنین اثبات وابستگی بین بارش و ارتفاع درمنطقه مذکور، بهترین روش جهت درونیابی، روش کریجینگ ساده و تشخیص داده شده و همچنین یکی از نتایج این تحقیق استفاده از روش کوکریجینگ و DEM جهت درونیابی زمانیکه با کمبود پراکنش ایستگاه های بارندگی مواجه هستیم، است.

کلیدواژه ها:

درونیابی ، DEM ، کواریوگرام