مقایسه معیارهای مرزی در ترسیم پتانسیل روانگرایی محل ترمینال جنوب فرودگاه لامرد

پدیده روانگرایی از جمله حوادث بسیار مخرب بوده که ارزیابی مخاطرات آن در هر منطقه، بر اساس میزان پتانسیل و یا استعداد روانگرایی آن منطقه مشخص می شود. بر این اساس اگر خاکی در یک ساختگاه بخصوص استعداد روانگونگی را نداشته باشد، می توان روند ارزیابی روانگرایی آن محل را پایان داد و از طرف دیگر اگر محلی مستعد روانگونگی باشد می بایست زمینه های بروز روانگرایی و اثرات ناشی از وقوع آن در منطقه، مورد بررسی های آزمایشگاهی و کارشناسی بیشتری قرار گیرد. در این تحقیق ضمن مروری بر معیارهای مرزی تعیین روانگونگی در خاک های ریزدانه تلاش شده است تا با ترسیم نقشه های استعداد روانگونگی مختلف بر اساس معیارهای مرزی وانگ در 1979 و بری و سانکیو در 2006 مقایسه ای میان آنها صورت پذیرد. نتایج این مقایسه ها بیانگر مستعد روانگرایی بودن برخی از لایه های خاک نظیر لای با حد روانی پایین، ML و رس لای دار با حد روانی پایین، CL-ML، در معیار بری و سانکیو 2006 بود که در نمونه معیارهای مرزی دیگر به عنوان غیر مستعد برای روانگرایی شناخته شده بود.

کلیدواژه ها:

زمین لرزه ، استعداد روانگرایی ، خاک ریزدانه ، مطالعه موردی ، معیارهای مرزی ، سامانه GIS