مطالعه اثرگیرداری خاک بستر روی رفتار ناپایداری سکوهای خودبالابر تحت اثر Punch Throgh

سکوهای دریایی سازه هایی هستند که بیشتر از سازه های روی خشکی در معرض آسیب قرار دارند. از آسیب های شایع در سکوهای خود بالابر می توان به تصادمات سکو با اجسام خارجی مانند ضربات کشتی، وقوع انفجار، آبشستگی زیر پایه ها، اختلاف فاز دندانه ها، پدیده نفوذ سریع اسپادکن و غیره، اشاره نمود. وقتی یک سکوی خود بالابر پیش بارگذاری می شود، در حین انجام عملیات، تجهیز و پیش بینی رفتار سکو جهت مقابله با عکس -العمل های سریع، از جمله نفوذ سریع پایه از اهمیت بسزایی برخوردار می باشد. این واقعه در سکوهای خود بالابر، می تواند باعث آسیب جدی در پایه ها، عرشه و غیره شود. شدت و ضعف این آسیب ها، تحت تأثیر عوامل مختلفی می باشد. یکی از این عوامل اثرات گیرداری خاک می باشد که روی رفتار سکو، اثرات چشمگیری دارد. در این مقاله اثر گیرداری خاک بستر بر روی رفتار ناپایداری سکوی ایران خزر، تحت اثر نفوذ سریع اسپادکن، بررسی شده است. مدل المان محدود سکوی خود بالابر توسط نرم افزار المان محدود 10 Ansys، تهیه شده و تحت بارگذاری نیروهای قائم و اعمال نفوذ سریع اسپادکن به صورت تغییرمکان فائم به پایه چپ، قرار گرفته و تحلیل استاتیکی غیر خطی انجام شده است.

کلیدواژه ها:

نفوذ سریع اسپادکن ، اسپادکن ، آسیب پایه­ها ، سکوی خودبالابر