بهینه سازی هندسی سازه های فضاکار و گنبدی شکل با در نظرگرفتن کمانش اعضاء و ارتفاع متغیر گره ها با استفاده از الگوریتم وراثتی

هدف این تحقیق، بهینه سازی سازه های فضاکار گنبدی شکل می باشد. در نظر گرفتن کمانش کلیه اعضاء و تعیین مناسب ترین ارتفاع لایه ها مد نظر می باشد. بدیهی است با تغییر موقعیت گره ها، سطح بارگیر گره ها نیز متغیر خواهد بود، لذا تعیین بهترین موقعیت گره ها با در نظر گرفتن انحنای گنبد، به منظور دستیابی به حداقل وزن سازه بعنوان هدف اصلی این نوشتار منظور گردیده است. به منظور نیل به اهداف فوق، اقدام به تهیه نرم افزاری شده که کلیه مراحل تحلیل، طراحی و بهینه سازی سازه های مذکور را با در نظر گرفتن شرایط اخیر، بوسیله الگوریتم وراثتی انجام می دهد.

کلیدواژه ها:

بهینه سازی ، الگوریتم وراثتی ، سازه های فضا کار ، شکل گنبدها ، کمانش اعضاء