بررسی اثر دو پارامتر حالت، در بهبود پیش­بینی مدل­های رفتاری الاستوپلاستیک

جهت پیش بینی تغییر شکلهای ماندگار استفاده از مدل های الاستوپلاستیک اجتناب ناپذیر می باشد. مدلهای ارائه شده در چهار چوب حالت بحرانی علیرغم موفقیت مناسب در پیشبینی رفتار خاک های رسی، در تبین رفتار خاکهای غیر چسبنده موفق نبوده است. با مطرح شدن پارامترحالت، این نقطه ضعف بطور قابل توجهی جبران می شود. در این مقاله با اصلاح یک مدل الاستوپلاستیک از خانواده مدل های با سطح حدی اثر پارامترهای حالت مختلف در بهبود پیشبینی مدلها نشان داده شده است. دو پارامتر حالت ψ و RSR به سه شیوه در فرمولاسیون مدل وارد و پس از کالیبراسیون، توانایی مدل های اصلی و اصلاح شده با نتایج نتایج آزمایشگاهی بر روی ماسه Toyoura مورد ارزیابی قرار گرفت.

کلیدواژه ها:

مدل رفتاری ، سطح حدی ، پارامتر حالت