بهسازی تنشهای کششی و ضریب اطمینان پایداری سدهای خاکی با استفاده از ژئوگرید و مدلسازی نتایج با نرم افزار PLAXIS

بهره گیری از مصالح پلیمری درسدهای خاکی عمدتا سبب پایداری و افزایش ضریب اطمینان و تثبیت بیشتر خاکریزها به ویژه درپوسته سد می گردد درتحقیق حاضر مدلسازی عددی به روش اجزای محدود برروی یک سد خاکی مسلح شده با ژئوگرید انجام می پذیرد تا بهبود عملکرد پوسته سد خاکی دربرابر کشش و تنش برشی و بهینه سازی سایر ویژگیهای سازه ای با مدلسازی رایانه ای آشکار گردد لذا از ژئوگرید درپوسته سد خاکی درزوایای 90 و 75 و 60 و 45 و 30 و 15 و0 درجه و با فاصله از 1 تا 4 متر و با طول های مختلف درپوسته سد خاکی استفاده می شود و سپس فاصله و زاویه بهینه ژئوگرید ها درنرم افزار المان محدود PLAXIS مدلسازی می شود نتایج تحقیق مبین آن است که قرارگیری ژئوگرید ها تحت زاویه 60 درجه باعث افزایش 32 درصدی ضریب اطمینان و کاهش 50 درصدی تنش کششی می شود و هرچقدر فاصله ژئوگریدها نزدیکتر به هم درپوسته باشند سبب پایداری بیشتر سد افزایش زاویه اصطکاک داخلی و درنتیجه افزایش مقاومت برشی درپوسته سد می شود.

کلیدواژه ها:

سدخاکی ، ژئوگرید ، تنش کششی ، ضریب اطمینان ، اجزا محدود