تحلیل عددی کارایی ستونهای سنگی به منظور کاهش خطر روانگرایی

یکی از عوامل خرابی سازه هایی که بر روی بستر های ریز دانه سیلتی و ماسه ای اشباع، قرار گرفته اند وقوع پدیده روانگرائی و ایجاد نشست و گسیختگی ناشی از آن است. در این میان استفاده از ستون های سنگی که همان جاگذاری بخشی از مصالح ریز دانه بستر با ستونی از مصالح سنگیاست یکی از روش های مقرون به صرفه و سازگار با محیط زیست در بهسازی خاک بشمار می رود. با توجه به طبیعت سه بعدی حاکم بر اندرکنشستون سنگی با محیط پیرامونی، به شکل تکی و گروهی در شرایط زلزله، بررسی میزان تاثیر گذاری این روش بر کاهش اثرات روانگرایی در توده های ماسه ای اشباع، موضوع تحقیق حاضر در نظر گرفته شده است. برای این منظور در گام نخست وقوع روانگرایی در بسترهای مستعد روانگرایی به روش عددی تفاضل محدود و به کمک نرم افزارFLAC3D مورد بررسی قرار گرفته و نتایج حاصل از این تحلیل با نتایج آزمایش شماره یک پروژه بین المللیVELACS مقایسه و بدین وسیله اعتبار سنجی حل عددی نرم افزار با دقت مناسبی صورت پذیرفته است. در ادامه برای نشان دادن تاثیر ستون سنگی تکی با قطرهای مختلف بر کاهش روانگرائی، مدلسازی مربوطه انجام و نتایج در قالب کاهش اضافه فشار آب حفره ای در سطح و عمق مورد نظر ارزیابی شده است. در پایان نیز با بکارگیری چیدمان مربعی برای ستون های سنگی دامنه کارائی این ستون ها به فرم گروهی با بررسی همزمان اثر قطر و فاصله مورد بررسی قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

روانگرایی ، ستون سنگی ، مدلسازی ، زهکش شعاعی ، فشار آب حفره ای اضافی