رابطه بین نفوذپذیری در محل سنگهای هوازده با عمق ( مطالعه موردی سد دریک)

نفوذپذیری در امتداد درزهها اغلب درمورد توده سنگهایی بکار میرود که نفوذپذیری در امتداد فاز تخلخل آنها ناچیز باشد. این موضوع بصورت تنگاتنگ وابسته به خواص درزههای موجود در توده سنگ اعم از بازشدگی دهانه ، طول ، فاصله آنها از یکدیگر و نوع مصالح پرکننده است. دستیابی به رابطهای بین نفوذپذیری با دیگر ویژگیهای توده سنگ نقش مهمی در بدست آوردن خواص مهندسی این محیط ناپیوسته دارد. یکی از آزمایشهای محلی متداول جهت اندازهگیری نفوذپذیری واقعی سنگها، آزمایش لوژان میباشد. در پژوهش حاضر آزمایشهای لوژان انجام شده در محل احداث سد دریک واقع در استان آذربایجان غربی مورد بررسی قرار گرفتند. سپس بر اساس تحلیل دادههای موجود، رابطهای بین نفوذپذیری توده سنگ هوازده با عمق ارائه گردید. نتایج بدست آمده باعث تقویت این فرضیه میگردند که بر اساس خصوصیات زمینشناسی مهندسی سنگهای محل سد میتوان رابطه جدیدی برای نفوذپذیری برحسب عمق بدست آورد

کلیدواژه ها:

سنگ ، نفوذپذیری ، درزه ، هوازدگی ، عمق