مطالعه آزمایشگاهی جذب یون کلرید از آب به کمک هیدروکسید دوگانه لایه ای منیزیم-آلومینیم سنتز شده

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,773

فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF و WORD قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ICCNRT02_067

تاریخ نمایه سازی: 30 آذر 1398

چکیده مقاله:

یون کلرید بعنوان یکی از آنیون های معدنی اصلی آب و فاضلاب توسط سیستم بدون کنترل دفع زباله، پسماندها و پساب های صنعتی، کشاورزی و شهری باعث ایجاد تغییراتی در خواص آب شده و به سلامت و ایمنی جوامع، اعم از شهری، صنعتی، کشاورزی و محیط زیست لطمه می زند و متابولیسم سلولی و سوخت و ساز سلول های بدن انسان را تحت تاثیر قرار می دهد، باعث بروز بیماری هایی نظیر سرطان شده و آثار مخربی بر روی سیستم اعصاب دارند. بنابراین برای بالا بردن کیفیت آب نیاز به نمک زدایی و حذف یون کلرید است. روش های متعددی برای تصفیه آب وجود دارد که فرآیند جذب سطحی توسط جاذب های طبیعی بدلیل کم هزینه بودن، سریع و در دسترس بودن مورد توجه قرار گرفته است. از جمله این جاذب ها رس ها هستند. از بین انواع رس ها می توان به هیدروتالیسیت ها که بعنوان خاک رس آنیونی و ترکیبات هیدروکسیدهای دوگانه لایه ای شناخته شده اند اشاره کرد. در این مطالعه، کارایی هیدروکسید دوگانه لایه ای منیزیم-آلومینیم کلسینه شده در حذف کلرید از محلول آبی مورد بررسی قرار گرفت. این ماده با استفاده از روش هم رسوبی تولید و پس از کلسینه شدن جهت حذف کلرید از محلول آبی به کار برده شد. آزمایش های سینتیکی و تعادلی جذب کلرید به وسیله نمونه سنتز شده در حالت ناپیوسته، با بررسی اثر عوامل مختلف مانند زمان تماس، غلظت اولیه کلرید و دوز جاذب بر کارایی حذف کلرید بوسیله CLDH انجام شد. نتایج آزمایش نشان داد که جذب کلرید به وسیله CLDH پس ازh 2 به تعادل رسید و مدل لانگمویر بهترین برازش را بر داده های تعادلی آزمایش جذب داشت که در این حالت بیشترین ظرفیت جذب با استفاده از این مدل 227 میلی گرم بر گرم بدست آمد. از دیدگاه سینتیکی مدل شبه درجه دوم، بهترین برازش را بر داده های سینتیکی جذب کلرید داشت. مقدار حذف کلرید از آب، با افزایش زمان تماس ، مقدار CLDH و غلظت اولیه کلرید افزایش یافت.

کلیدواژه ها:

جذب سطحی ، هیدروکسید دوگانه لایه ای منیزیم-آلومینیم ، یون کلرید

نویسندگان

مرضیه قاسمی

دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی شیمی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان

حسن هاشمی پور

استاد گروه مهندسی شیمی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان

سید محمد صادق حسینی

استاد گروه مهندسی شیمی، دانشگاه ولی عصر رفسنجان، رفسنجان