مطالعه ی شناختی افعال استعاری در قرآن کریم

پژوهش حاضر به بررسی افعال استعاری در متن قرآن کریم و ماهیت معنایی آنها از منظر زبان شناسی شناختی و بر بنیاد نظریه ی استعاره های مفهومی لیکاف و جانسون می پردازد.این نظریه رابطه ی میان زبان انسان، ذهن و تجارب فیزیکی و اجتماعی او را بررسی می نماید.بر بنیاد این دیدگاه که نظریه ی معاصر استعاره نیز خوانده شد یک حوزه ی معنایی مشخص مانندا5ست3وی به تبیین حوزه ی انتزاعی - مفهومی دیگری مانند ×استیلا یا چیرگی ×از طریق نگاشت های تجربه بنیان و نظام مند، میان حوزه های مبدا- مقصد می پردازد.از همین دست میتوان به کاربرد افعالی با مفهوم مکانی چونی3م4دﱡ برای بیان مفهوم انتزاعی زمان و و3جﱠه7ت × 4برای بیان مفهوم انتزاعی روی آوردن اشاره نمود.با در نظر گرفتن ماهیت تمثیلی و استعاری زبان قرآن برای تسهیل در ادراک مفاهیم بلند معنوی و معانی دشواری که امکان بیان و توصیف مستقیم آنها برای بشر وجود نداشته است و نیز از آنجا که استعاره های مفهومی تجربه بنیان هستند؛ بسیاری از افعال در قرآن کریم بر اساس تجربیات فیزیکی انسان از ارتباط با جهان پیرامون خود و فراهم آوردن زمینه های ارتباط و ادراک موثر از آیات به کار رفته اند . از این رو مطالعهی حوزه های شناختی و مفهومی این افعال در دستیابی به چهارچوب نظاممند و دقیق معنایی آنها ، به جهت ادراک هر چه بهتر این گنجینهی معنوی تاریخ بشریت ، شیوه های نوین علمی و قابل استنادی را فراهم خواهد آورد.

کلیدواژه ها:

قرآن ، زبانشناسی5 شناختی ، استعاره های مفهومی ، حوزهی مبدا - مقصد ، نگاشت ، طرحواره های تصویری ، فعل