انسان شنانسی عرفانی از منظر خطبه 222 نهج البلاغه

مقام مولا علی علیه السلام به عنوان مصدر و منبع ولایت ، صاحب ولایت کلیه و مقام نفسیت نبیی اکیرم ( ص)– - در عرفان اسلامی جایگاهی بلند و بی بدیل است . کلام حضرت امیر (ع که از ولایت و حکمت علوی سرچشمه میگیرد، ظهور ینابیع حکمت بر لسان ولی الله اعظم است و خطبههای نهج البلاغه صورت کتبی آن امام همام است که به گیواهی شارحین نهج البلاغه مبدأ علم طریقت و حقیقت است . خطبه 222 نهج البلاغه که مشحون است به دقیقههایی در عیالم عرفان و معرفت شناختی و انسانشناسی اسلامی ، دارای چند محور اصلی است و این محورهای کلی عبارتند از : 1. ذکر، صیقل قلبها. 2. مراتب ذکر 3. ولایت 4. ذاکران و حکیمان محور هدایت جامعه. 5. نشانههای اهل معرفیت و تبییین لذا در این پژوهش با استفاده از منابع اسنادی به بازجسیت انگیاره - ؛ » رجال لا تلهیهم بیع و لا تجاره عن ذکر الله « آیهی های انسانشناخت در خطبهی 222 پرداخته شده و فرضیه پژوهش بر آن است که بتواند از طریق کنکاش در اسرار نهج البلاغه، نظریهی انسانشناختی امیرالؤمنین را بسط و شرح کند.

کلیدواژه ها:

نهج البلاغه ، خطبه 222 ، انسان شناسی ، ذکر ، رجال الله ، ولایت