شناخت پدیده صنعت فرهنگی و بررسی راهکارهای لازم آن

صنعت فرهنگی ناشی از رشد فرایند صنعتی شدن، شهرنشینی و نظام سرمایه توسط صاحبنظران مکتب فرانکفورت در قرن بیستم درقالب فعالیت های متنوع بیان شد. هدف از مطالعه انتقادی چنین صنعتی در راستای هماهنگ سازی، با شیوه زندگی حاکم بر غرب بیانمی گردد. این امر منجربه خطر سقوط هویت فرهنگی، ملی، منطقه ای، بومی و بروز پیامدهای سهمگین، گردیده است. هورکهایمر وآدورنو واژه صنعت فرهنگی را به منظور توصیف فراورده ها و فرایندهای فرهنگ توده بر مبنای نظری مفهوم بت وارگی کالاها کارل مارکستشریح کرده اند؛ که منجربه سلطه و نفوذ فرهنگ غرب به سرتاسر جهان از طریق تکنولوژی، رسانه ها، موسیقی،مطبوعات، هنر، تبلیغاتو... خواهد شد. موسیقی عامه به عنوان یک عنصر از سیمان اجتماعی عصر حاضر با تأکید بر استاندارد سازی و حفظ فردیت به سویفرایند جانشین سازی، شی وارگی، و... مردم عصر مدرنیته را به فراموشی از مخاطرات عصر حاضر سوق می دهد. کشورهای در حال توسعهرویکردهای مختلفی به پذیرش این صنعت دارند. جامعه ایران می تواند با تأکید بر حفظ ارزش های بومی و ملی، تقویت میراث اسلامی،انقلابی و ایرانی نقش مؤثری در صدور این صنعت و حتی جلوگیری از آثار وارداتی این صنعت با توجه به تدوین راهبردها، سیاست ها وبرنامه ریزی های منطقی دارا باشد، بنابراین باید در این راستا یکسری از راهکارها را به صورت پایدار تدوین کرد.

کلیدواژه ها:

رسانه ، جهانی شدن ، صنعت فرهنگی ، فوتبال ، مکتب فرانفکورت