جامعیت قدرت الهی در مکتب تشیع

مسئله قدرت الهی و فراگیر بودن آن بر اساس اعتقاد به توحید در خالقیت، به عنوان یک صفت ثبوتی و جمال خداوند و ارتباط آن با قضا و قدر الهی و جبر و اختیار از مهم ترین مباحثی است که از صدر اسلام تاکنون همواره محل اختلاف و مورد بحث محافل علمی و مذهبی گوناگون بوده است. نوشتار حاضر، بر آن است که ضمن بررسی اقوال مختلف، عمومیت قدرت الهی و سازگاری آن را با اختیار انسان از منظر مکتب تشیع مورد بحث قرار داده و مطابقت آن را با آموزه های قرآنی نشان دهد.

کلیدواژه ها:

قدرت الهی ، قضا و قدر ، جبر و اختیار ، تشیع ، حکمت متعالیه