بارزه های هنرمند در فضای ایدیولوژی دینی

هر انسانی چه بخواهد و چه نخواهد، چه بداند و چه از آن غافل باشد چه رسما اعلام کند و چه از بیان آن استنکاف ورزد، عمارت عمر و فعالیت ها و اعمال و رفتار خویش را بر ارکانی استوار می نماید که از جهان بینی و نحوه نگرش او به عالم هستی و غایتی که برای حیات قایل است، استخراج و استنباط شده اند. به طریق اولی هنرمند نیز به عنوان کسی که عمل او جلوه ای از توان خلاقیتی است که در نهاد او به ودیعه نهاده شده است از این قاعده مستثنی نمی باشد. ریشه داشتن فکر و عمل انسان در جهان بینی و باورهای او و وجود اصولی جهانی و مورد قبول همه جوامع، مفروضات مورد قبولی هستند که به استناد آن ها مقاله حاضر سعی در شناسایی تاثیر تفکر دینی (بعنوان یک نوع جهان بینی) بر شکل گیری هنرمند (انسانی که به خلق آثاری می پردازد) و بر آثار هنری وی دارد. این کوششی است در جهت آشنایی با چگونگی هدایت و جهت دادن هنرمند و همچنین ویژگی های آثار وی در قالب اصول جهانی مطابق تفسیری که تفکر دینی از آنها ارایه می نماید.

کلیدواژه ها:

هنر ، هنرمند ، ایدیولوژی دینی ، فضای تفکر دینی ، جهان بینی